Tusk znów sobie wymyślił nowego Tuska

Gdy się zabieram za tę felieton, to przypomina mi się wiele, bardzo wiele wcieleń Donalda Tuska, który mógłby robić w orszaku „Trzech króli” za wszystkich królów, diabła, anioła i całą szopkę. Na przykład pamiętam jak dziś, że Tusk najpierw powiedział jak to nie będzie klękał przed biskupami, a parę chwil potem przyjmował komunię w Wilnie. Sławny na całą Polskę ołtarzyk, pokazany tuż przed Świętami, można zobaczyć tylko w archiwach Internetu, bo w sopockim mieszkaniu znikł zaraz po sesji zdjęciowej. Druga Irlandia zakończyła się podniesieniem podatków, koalicja POPiS w koalicję z Jerzym Urbanem i Kwaśniewskim, a po drodze jeszcze dołączyli Kazimierz Marcinkiewicz z Romanem Giertychem.

I co teraz widzę? Tuska udającego rusofoba, który w dodatku „odważnie dyscyplinuje Niemcy”. Zanim przejdę do rzeczy chciałbym zwrócić uwagę, że głośno komentowane wystąpienie Tuska w Poczdamie było odczytane z kartki. Wiem, wiem, jak się chce mądrze mówić, to sobie człowiek wszystko spisuje wcześniej, sam tak robię, ale zupełnie inne wyjaśnienie mam dla zachowania Tuska. On się po prostu męczył w tej roli i bał, że powie coś, co naprawdę myśli. Żadne zdanie wypowiedziane podczas tego „mocnego wystąpienia” nie było myślą Tuska, wszystko zostało ułożone pod świętą wojnę z PiS. Prawdą jest, że Kaczyński z Morawieckim wymyślili sobie nową starą strategię, czyli przyklejanie Tuskowi „dziadka z Wehrmachtu” i dzieje się to na kilku poziomach poczynając od reparacji odpalonych na potrzeby kampanii, kończąc na wczorajszej konferencji obu panów. W takiej sytuacji Tusk oczywiście ma prawo i musi się bronić, ale mnie szarpanina polityków nie interesuje. Jakby nie oceniać kwestii reparacji, to one służą Polsce i Kaczyński rzeczywiście Niemców nie trawi, chyba bardziej niż Rosji.

Z Tuskiem jest dokładnie odwrotnie i prawie każde jego zachowanie Polsce szkodzi. Czy się czepiam? Nie, nie czepiam się, bo tylko w teorii słowa Tuska w Poczdamie wpisywały się w polską rację stanu. Proszę zwrócić łaskawą uwagę, że Tusk dostał bardzo szybką ripostę Scholza i po prostu zamilkł. Nie bądźmy dziećmi, wypowiedź kanclerza Niemiec o „niepodważalnym ustaleniu granic” jest dokładnie przeciwna w intencjach do treści i zapewnień. Inaczej niż wyraźnej aluzji, a raczej ostrego komunikatu, aby się Polska nie ważyła domagać odszkodowań od Niemców i podważać niemieckiej dominacji w UE, słów Scholza odebrać nie można. Tusk bawi się w socjotechniki i przywdzieje każdy strój od błazna po króla, żeby tylko zemścić się na Kaczyńskim. Dla Tuska interes Polski jest wyłącznie narzędziem i tak jak udawał gorliwego katolika, tak udaje patriotę połączonego ze śmiertelnym wrogiem Rosji i Niemiec. Niby nic nowego w tej egzegezie się nie pojawia, co każe spytać po co w ogóle się tematem zajmować, ale szybko odbiję tę piłeczką i podpiszę jako chybiony zarzut.

Tak długo, jak Tusk będzie Tuskiem, tak długo trzeba to pokazywać palcem. W jedno słowo Tuska nie wierzę, do niego powiedzenie, że kłamie zanim otworzy usta pasuje jak groszek do marchewki i ryba do frytek. Kłamstwo i Donald Tusk to nieodłączna polityczna para, z tego żyje, tym się karmi i to nieustannie uprawia. Ktoś poważny ma jakiekolwiek wątpliwości, że po przejęciu władzy przez PO nie tylko na Kremlu, ale w Berlinie wystrzelą korki od szampana? Tusk nie zrobi absolutnie nic, co by go narażało na najmniejszą uwagę krytyczną ze strony Niemiec, a już o reparacjach można w pierwszej kolejności zapomnieć. Żadnej wartości to jego „mocne wystąpienie” nie ma i dzięki Bogu dla notowań Tuska również. Uprzedzając kluczowe pytanie, odpowiadam z góry, że za to co PiS z Kaczyńskim i Morawieckim zrobili Polakom mojego głosu nie zobaczą, ale to nie oznacza jakiegokolwiek wsparcia dla największego szkodnika w polskiej polityce. Tuska trzeba nazywać Tuskiem, dopóki Tusk Tuskiem będzie, czyli zawsze i wszędzie.