Dlaczego nie zagłosuję na prezydenta Jarosława Kaczyńskiego?

Znajdź trzy szczegóły różniące oba obrazki

Dlaczego nie zagłosuję na prezydenta Jarosława Kaczyńskiego? Powody podzieliłbym na intuicyjne i racjonalne. Te intuicyjne są powszechnie znane, charakter człowieka to jest coś co determinuje działania i tu niestety Jarosław Kaczyński dał wielokrotnie powody do poważnych obaw co do jego intencji. O ile mogę się zgodzić z jego poglądem na temat tego, że Polska jest krajem o strukturach zainfekowanych koteriami, koneksjami i szantażem agenturalnym z dawnej epoki, bo to po prostu prawda, o tyle jego działania pokazały, że Jarosław Kaczyński rozszerza tę definicję i jednocześnie zawęża. Rozszerza do nieuczciwej walki politycznej i zawęża do poziomu przeciwników swojej partii i swoich działań. Problemem Jarosława Kaczyńskiego nie jest to, że zdefiniował i układ i święcie w układ wierzy, to nie jest kwestia wiary, to widać gołym okiem, problem jest coś innego, z czego on sobie niestety nie zdaje sprawy i dlatego jego działania stają się groteskowe. Nie jest człowiekiem pozbawionym inteligencji i gdyby był konsekwentny i pogodzony z własną diagnozą, to musi wiedzieć, że nie jest w stanie układu rozbroić rzucając się na oślep i na wszystkich frontach. W ogóle nie jest w stanie układu rozbroić, układ musi wymrzeć, musi odchodzić i to się powoli dzieje, dlatego kierowanie energii i retoryki na wojnę z układem przynosi efekt odwrotny od zamierzonego, czyli umacnia układ. Kaczyński układ wzmocnił, poprzez ośmieszenie własnej definicji i tak z argumentów intuicyjnych przechodzę do argumentów racjonalnych.

Nie zagłosuje na prezydenta Kaczyńskiego z bardzo prostego powodu, ponieważ to jest polityk nieskuteczny, polityk, który pokazał, że nie potrafi poprowadzić skutecznie własnego projektu. Ale to jeszcze pół biedy, że nie potrafi. Bardziej niebezpieczne jest to, że im bardziej mu nie wychodzi, tym bardziej pogrąża się w niebezpiecznym frontalnym ataku na wszystko co się rusza i nawet na tych co byli mu życzliwi. Choćby Rafał Ziemkiewicz przekonał się jak łatwo zostać członkiem układu, kiedy się zakwestionuje umiejętności Kaczyńskiego, mimo że zagwarantuje zgodność poglądów. Największą wadą Jarosława Kaczyńskiego jest brak skuteczności politycznej, która przeradza się w działania nieodpowiedzialne, tak nie odpowiedzialne jak igraszki z Andrzejem Lepperem, czy sponiewieranie Ludwika Dorna. Jarosław Kaczyński nie tylko osłabił własną koncepcję polityczną, ale zabetonował pozycje tych, których określiłbym jako nietykalną patologię. Tempo w jakim zrażał do siebie kolejne grupy społeczne i kolejnych swoich niegdysiejszych zwolenników było jednocześnie imponujące i zabójcze. Nie wiem po co było gnoić takich ludzi jak Radosław Sikorski, słuchając takich ludzi jak Antoni Macierewicz? Nie wiem po co było pyskatego, ale pracowitego Dorna wymieniać na takiego koniunkturalistę i cwaniaka jak Kaczmarek? Nie wiem po co było poniewierać Mężydło dla kogoś takiego jak Sobecka i nie mam pojęcia, dlaczego rozsądnego i przyzwoitego Buresewicza, Kaczyński potraktował „kapiszonem” i wymienił na obciachowego Bendera? Meller, który był naprawdę kompetentnym ministrem został wymieniony na tragiczną Fotygę. Ale największą polityczną głupotą była wymiana Marcinkiewicza, który był doskonałą zasłoną dymną dla ostrych działań, które można było przeprowadzić od zaplecza. To był niewybaczalny błąd polityczny.

Kiedy się definiuje tak precyzyjnie, tak olbrzymią skalę patologii, a następnie robi tak kardynalne błędy polityczne, to buduje się obraz przerażającego braku skuteczności. Jarosław Kaczyński gubi się w projekcie, który go przerasta, gubi się fatalnie, nie potrafi stanąć ponad własnym charakterem, aby zrobić rzecz wielką i to jest wyznacznik jego niedojrzałości. Nie kot i popsute zęby. Jarosław Kaczyński swoją niedojrzałość pokazał w tym, że poświęcił wielki, przełomowy projekt polityczny, który mógł dokonać w Polsce cudów i poszedł na wojnę o rzeczy małe, z małymi ludźmi bił się o nic, poza własną beznadziejnie ulokowaną i niezdrową ambicją.  Niebezpieczeństwo jakie niesie ze sobą człowiek, który nie potrafi zapanować nad emocjami, żeby osiągnąć zamierzony cel jest o tyle, poważne, że zupełnie pozbawione kontroli. Paradoksalnie w walce z układem znacznie więcej osiągnął śmiertelny wróg Kaczyńskiego, Donald Tusk. Skąd to przekonanie? Ano choćby stąd, że gdy Tusk mówi o Solidarności i komunistycznych więzieniach, to nie ma wycia układu, że oto oszołom i styropian się odzywa. Kiedy Tusk zabiera esbekom emerytury, nie wije się układ, że oto następuje prymitywny rewanż i pogwałcenie praw, a jak się wije, to mało to kogo obchodzi i nawet TK się gubi, bo media nie mówią jaki ma być wyrok. Tusk przejął od Kaczyńskiego rozsądnych ludzi z PiS i to oni teraz pracują na wizerunek PO jako dawni opozycjoniści, którzy mają łeb na karku. Tusk rozsądnie używa takich bulterierów jak Niesiołowski, czy Palikot podczas gdy Kaczyński po prostu przesadził z Kurskim, Brudzińskim, Kempą, posłanką Wróbel, Suskim i Gosiewskim, przez to kompletni paranoicy: Niesiołowski z Palikotem zgubili się w tłumie pisowskiej paranoi. Teraz mówi się o zmianie Kaczyńskiego, zmianie charakteru i śmieszność tych dywagacji jest podwójna. Pierwsza śmieszność, to przeświadczenie, że Donald Tusk jest autentyczny nie udawany i jest przeciwieństwem Kaczyńskiego, tymczasem Donald Tusk to ten sam typ mentalny, tyle że z dodatkową umiejętnością, która czyni go znacznie niebezpieczniejszym i skuteczniejszym.

Tusk ukrywa swój wredny charakter od 20 lat, ma taką umiejętność, taką cechę charakteru właśnie, wielu jest takich ludzi, każdy takiego zna, co mówi co innego, a robi co innego. Wystarczy popatrzeć jak Tusk traktuje Komorowskiego nie można nie widzieć, że ma go za półgłówka i takiego człowieka jakim widzą go wyborcy PiS, o kolejny paradoksie. Tusk potrafi udawać kogoś zupełnie innego niż jest i choć robi to dość topornie, jest to wystarczający kamuflaż, aby porwać mało rozgarnięte masy. Tusk ma wrodzony talent do fałszywego przedstawiania własnej osoby, powie to każdy, kto Tuska zna, oczywiście powie po cichu, a mimo to nikt nie pyta czy Tusk udaje i kiedy jest autentyczny. Wtedy gdy mówi o polityce miłości, czy wtedy gdy mówi sam i ustami Wajdy o wojnie? Kaczyński jest wredny i nie potrafi tego ukryć, tym przegrywa z Tuskiem. Druga śmieszność jest taka, że mnie kompletnie nie interesuje, czy Kaczyński zmieni się w dobrotliwego staruszka zastępującego dzieciom Marty Kaczyńskiej zmarłego dziadka. Trzeba być wyjątkowo naiwnym i mało wymagającym, aby takich polityków wybierać na liderów. Gdyby Kaczyński stał się takim zdziecinniałym starcem, wtedy byłby dla mnie skończony. Mnie interesuje, czy Kaczyński się zmienił w jednej dyscyplinie. Czy się zmienił w skuteczności politycznej, czy zrozumiał, że z tą retoryką, z tymi ludźmi jakimi się otaczał, nie może przeprowadzić swojego projektu?

Tylko to obserwuję w Kaczyńskim i testuję, na razie widzę olbrzymi postęp, ale to za mało czasu, aby się przekonać i dlatego nie zagłosuję na prezydenta Kaczyńskiego. Potrzebuję jeszcze roku, aby zobaczyć Kaczyńskiego w akcji i jeśli się przekonam, że on dorósł do własnego projektu, zagłosuję na premiera Kaczyńskiego. Interesuje mnie tylko i wyłącznie dojrzałość polityczna, interesuje mnie to, czy Kaczyński zdefiniował w końcu własne błędy, potrafi je skorygować i zacząć realizować polityczny plan, po którym ja się w 80% podpisuję, a to już strasznie dużo w realiach polskiej polityki. I nie straszna mi żadna CBA, nie straszne mi ludowe podania o rozlewie krwi i nieludzkich represjach, uważam, że wymiana elit, pogonienie stetryczałego towarzystwa wzajemnej peerelowskiej adoracji i wybicie Polakowi ze łba, że kombinować i kraść to cnota, byłoby społeczną rewolucją dającą natychmiastowe rezultaty. Do tego realna polityka zagraniczna, twarde stąpanie po ziemi wobec wszystkich głupot jakie płyną z Brukseli, wobec sypiącej się Unii Europejskiej, która w socjalizmie i ideologicznej śmieszności już dawno przekroczyła próg wytrzymałości inteligentnego Europejczyka. Pytanie czy Kaczyński jest już gotowy, aby pokonać własne emocje i nieudolność? Czy jest gotowy, by zacząć korzystać z cywilizowanych, nowoczesnych narzędzi politycznych. Tylko to pytanie mnie interesuje, ponieważ ja nie mam żadnych wątpliwości, że takich jak Lepper, Sawicka, Garlicki, Kaczmarek, Dochnal, Drzewiecki i Chlebowski należy widowiskowo i dla przykładu odstrzelić, ale tego nie można robić armatą, tylko sztucerem. Przy waleniu armatą dostają Mężydło i Sikorski, Meller i Borusewicz, a tego nikt o zdrowych zmysłach nie zaakceptuje, ponieważ robi się bezmyślna rzeź, zamiast racjonalnego porządku.

PS Jedna kontraktowa podpowiedź. Dokładnie tak, wyeksponować w PO Palikotów, Pitery, dać gadać głupoty dziadkowi Bartoszewskiemu, jemu już demencja dokonała nieodwracalnego spustoszenia. Własnych oszołomów pochować i mówić ludzkim językiem. Niech jeszcze ze sto razy Polak usłyszy, że jak się było w Oświęcimiu to można sobie pozwolić na więcej, czyli na zwykłe chamstwo. Polacy uwielbiają słuchać takich rzeczy, tak jak uwielbiali słuchać, że są wykształciuchami. Tylko do tego trzeba roku, nie paru tygodni. Niech się Komorowski dochrapie urzędu, jestem pewien, że on Tuskowi odpłaci za upokorzenia, a upokorzonych jest więcej i wszyscy czekają na jakąś alternatywę dla Tuska.