Wypie…j sześćdziesięcioletnia cioto, w kontekście emerytalnym!

Większość zdrowych na umyśle, z tak zwaną piątą klepką, słysząc dzisiejsze rewelacje, dobitnie podsumowujące zarówno władzę, jak i alternatywę, musiała pluć na telewizor, musiała kuw..i rzucać. A ja chyba chory jestem i piątej klepki mi brak, ponieważ mnie zarówno: „katolicka ciota”, jak i wywalony na zbity pysk urzędowy fotograf, ucieszyli szczerze. Nie dość, że ucieszyły mnie te wydarzenia, to jeszcze pięknie się ze sobą zapętlają. Radosny jestem przede wszystkim dlatego, że takich rzeczy nie przyjmie i najgłupszy zwolennik nowoczesności, te gawędy są do tego stopnia dramatycznie idiotyczne, w zderzeniu z rzeczywistością, że ludzie reagują tak, jak zostało napisane powyżej. Dla polityka nie ma groźniejszego momentu, niż przekroczenie granicy śmieszności i obłudy dostrzegalnej bodaj najgłupszym ludzkim okiem i uchem. Tusk i Palikot te granice przekroczyli, wielokrotnie, ale tym razem jest to obrazowa i dosadna transgresja, ujść uwadze nie może. Obie historie staną się anegdotyczne, to będzie żyło i „chodziło” lepiej niż „stało ZOMO”. Zadowolony z przekroczenia granic śmieszności i hipokryzji, przez błaznów, mogę się wziąć za rozebranie obu przypadków. Zacznę od kretyna, Palikota, którego inne niedokształty wyniosły na intelektualistę. „Ciotą katolicką” strzela sobie kretyn w pusty łeb, bo nie w żadną stopę, czy inne kolano. Kretyn, Palikot, opatentował inwektywę, za którą dotąd wbijano na pal i wieszano w ciemnogrodzie. Kretyn zaczął podawać jakieś staropolskie, wygrzebane z Wikipedii terminy, porównując ciotę do demonów, co nadało kretynowi dodatkowej dawki kretynizmu. Gdy już nie bardzo wiadomo co zrobić z kretynem, dzwoni się do innego kretyna i ten Biedroń tłumaczy się przed szefem, że ciota w zasadzie fajna sprawa i nie obraża, ważne, żeby umieścić ciotę kontekście.

Kretyn, Palikot, umieścił ciotę w kontekście katolicyzmu, zatem kontekst jest li tylko, przymiotnikiem definiującym przeciwnika: ideologicznego, religijnego, politycznego. Z dniem dzisiejszym swobodnie można umieszczać cioty w przymiotnikowych kontekstach: żydowska ciota, lewacka ciota, ateistyczna ciota, feministyczna ciota, medialna ciota, platformerska ciota. Na wypadek, gdyby jakaś ciota, nawet spedalona, czyli klasyczna ciota pedalska, chciała załkać o tolerancji, wystarczy ciotę odesłać do kontekstu. Tak więc ciota Biedroń, czy inny ciotowaty mięśniak Grodzki, wypier…ać na drzewo kontekstu. Przeklinam dość ostro? A co nie wolno mi od czasu do czasu poczuć się nowocześnie? Wolno mi chyba skorzystać nie z kontekstu, ale z innej religijnej formuły: „no może forma nie taka, ale treść bardzo istotna”. W kontekście cioty trzeba też umieścić sześćdziesięcioletniego fotografa i tutaj właśnie jest to fajne połączenie z zapętleniem. Zwolniony frajer rzeczywiście spełniał wszystkie kryteria cioty nawet bez kontekstu, ale takiej zwykłe cioty, znanej od lat. Dał wywiad, którym nie pozostawia złudzeń, jak on się w tej robocie znalazł. Jednego słowa oburzenia, pełne poddaństwo i wyrażony podziw dla gotowanych reform, no wypisz wymaluj urzędowa ciota. Z tym, że z tą sześćdziesięcioletnią ciotą jest trochę bardziej pod górkę niż się na pierwszy rzut oka wydaje.

Zgoda, nic tak dobitnie nie obrazuje innej cioty, kłamliwej cioty, Donalda Tuska, jak ten manewr, ponieważ w nim jest wszystko. Jest chaos decyzyjny, jest śmieszność, jest przekręt, brak panowania nad czymkolwiek, bo tej kompromitacji, choćby na siłę, można było uniknąć. Wszystko prawda, jednak są jeszcze inne subtelności związane z kompromitacją. Chciałbym się na przykład dowiedzieć, co to za funkcja i od kiedy istnieje etat rządowego fotografa? Jak mam zgadywać, to od wczesnego Gomułki. Co niby ma robić taki rządowy „pstrykacz”? W dobie wszechobecnych mediów i idiotenkamera w każdym telefonie, zdjęć rządu jest do wyboru i koloru. Po co w takim razie taka fucha? Do prywatnych zdjęć przy grillu? Kompromitację nawet po kompromitacji dałoby się zamieść, właśnie takim racjonalnym wyjaśnieniem, ale sęk w tym, że ciota Tusk, wywalił starą ciotę i zatrudnił na „umowę śmieciową” nową ciotę. Tym samym widzimy, że fuchy są nadal, natomiast jednym manewrem Tusk pokazał jak wydymać ZUS z dwóch stron i jak pokazać pracodawcy dwóch pracowników, w różnym wieku, w kontekście, nomen omen, pominięcia składki emerytalnej. Jak tu się dobrze nie bawić? Rodacy, nie plujcie na telewizor, nie rzucajcie kur..i, chyba, że z radości, za to pomódlcie się po katolicku, czy jak kto lubi, żeby podobnych występów ciot było przynajmniej po jednym w dzień powszedni i ze dwa od święta.