Suczka alfa na czele stada PO

Zacznę jak spece od budowania napięcia i podam kilka „interesujących danych”. Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę, że członkowie PO skorzystali z nowej formuły demokratycznej zdefiniowanej przez jej lidera, prezydenta wywodzącego się z PO i kilkudziesięciu zwolenników „nowoczesnej demokracji”. Głosowanie nogami, czyli innymi słowy komunikat: „Donald pocałuj mnie w dupę ze swoim referendum” wrzuciła w przestrzeń, a nie do urny połowa członków partii. Gdyby zastosować nową formułę demokratyczną, to Donald Tusk odnowienie stołka przegrał frekwencją. Blisko 1700 głosów komisja uznała za nieważne, to stanowi 7,8% wszystkich głosów, absolutny rekord, niespotykany w wyborach powszechnych do parlamentu (2011 rok 4,3%) i w wyborach prezydenckich (2010 0,6%). Wynik ten można tłumaczyć stwierdzeniem „nieważne kto głosuje, ważne kto liczy głosy” albo inna ciekawostką. Z ankiety przeprowadzonej wśród wyborców wynika, że ponad 25% „młodych, wykształconych, dobrze zarabiających z wielkich miast” nie zrozumiało instrukcji głosowania. Z kolei najdoskonalszy system głosowania internetowego uziemiono w połowie głosowania z obawy przed atakami hakerskimi. Czas na dane kluczowe. 37% (16 028) spośród uprawnionych do głosowania było skłonne wskazać Tuska jako samca alfa, ale o tym będzie jeszcze szerzej z zastosowaniem nowej terminologii. Jarosław Gowin, który jest kojarzony tylko i wyłącznie z jednym skrzydłem partyjnym i w związku z powyższym miał niezwykle ograniczone możliwości, w bezpośrednim pojedynku z niezastąpionym Tuskiem uzyskał wynik 20% (4114).

Czy to było porażka, czy zwycięstwo „lidera”? Przypomnijmy po co w ogóle odbyły się te wybory i dlaczego odbyły się w wielkim pośpiechu. W tych wyborach wcale nie chodziło o wygraną Tuska, co było dla wszystkich oczywiste. Pośpiech i sens wyborów wyznaczył Donald Tusk, który chciał po pierwsze odnowić i umocnić swój mandat, po drugie skompromitować wynikiem swojego największego przeciwnika Grzegorza Schetynę. Oba cele okazały się nieosiągalne. Schetyna zrobił unik, Gowin mandat Tuska postarzał i osłabił. Dwa do zero i to Donald zero. Natomiast Gowin grał o swoje i swoje wygrał, chociaż w ustawionej potyczce przegrał 4:1, ale grał na wyjeździe, sam przeciw wszystkim, sędziowali i trybuny wypełnili gospodarze, którzy również rozprowadzali bilety. W zapowiedziach komentatorów miał być kompletny blamaż, co bardziej przerażeni i udający dowcipnych dawali Gowinowi 1%. Okazało się jednak, że przeciwnik Tuska pokazał klasę na boisku, gryzł trawę i zyskał szacunek w oczach wielu kibiców, niczym Śląsk po porażce w Sewilli. Zastane okoliczności przyrody sprawiły, że „lider” przeszedł przez terapię hormonalną na własne życzenie i tym samym zamiast samca alfa na czele stada wilków, mamy suczkę alfa z podkulonym ogonkiem wśród stada baranów prowadzonych na nieuchronną rzeź. Po ustawionym meczu nastąpiła jeszcze dogrywka, bo w trakcie kampanii pojawił się cel trzeci – wywalić z partii zdrajcę Gowina. Suczka alfa w dogrywce również dostała kopa pod ogon i była zmuszona odszczekać wszystkie wcześniejsze rozkazy pożarcia Gowina. Gdyby Jarosław Gowin miał wylecieć za zdradę PO, konsekwentnie za nim powinno wylecieć 4114 członków PO popierających zdrajcę. Logiczne? Owszem i grożące kolejną kompromitacją, ponieważ po zsumowaniu nieobecnych i 4 tysięcy zdrajców wywęszonych w PO, z partii 43-tysięcznej pozostałby 16-tysięczny Ruch Poparcia Tuska, co i tak ma miejsce, tylko się schowało za grubo przypudrowaną gębą.

Obojętnie, w którą stronę spojrzeć nie widać najmniejszych zysków Tuska, z samca stał się samiczką, co więcej ogłosił całemu elektoratowi, że nawet we własnej partii niewiele znaczy i sama partia ledwie zipie. Złośliwi powiadają, że te 1700 nieważnych kart miało dopisek „Schetyna”, to oznacza, że Donald nadal ma nieprzespane noce i wie mniej niż się dotąd mógł domyślać. Pierwsza zagadka spędzająca sens z powiek odnosi się do 20% Gowina. Czyje to są głosy, czy tylko tych, którzy nie chcą związków pedalskich, czy też palce maczał w tym wyniku Schetyna? Druga zagadka. Jeśli zliczyć 20% Gowina i 7% nieważnych głosów robi się prawie 30% głosów przeciw Tuskowi. Wskaźnik paliwa opada w krytyczne rejony, bez większego wysiłku i przy ustawionej kampanii, słaby kontrkandydat, pozbawiony wsparcia aparatu partyjnego, pokazał jak blisko jest do „sensacji”. Ile potrzeba jeszcze wpadek i zjazdów w sondażach, żeby sprawy przejął mistrz od intryg i zapewniania dobrego biznesu partyjnym kacykom – Grzegorz Schetyna? Wystarczy Warszawa? Czy może trzeba poczekać na wybory samorządowe, co w czasie kongresu pan Grzegorz był łaskaw wyartykułować. Samiec alfa miał jeden poważny problem wewnątrz partii, który nazywał się Grzegorz Schetyna, suczka alfa od dziś ma 4 tysiące problemów, bo takich Gawinów w PO jest mnóstwo i z każdym dniem każdy z nich będzie suczce podkulał ogonek. W tej chwili można już tylko jedno obstawiać. Kiedy suczka zostanie zagryziona? Młode szczenięta partyjne nie będą się karmić „bojowym” popierdywaniem babki Rudeckiej i skowytem tetryka Niesiołowskiego, młode kundelki skoczą do gardła jak tylko spadną pierwsze letnie krople z kranu.