Cały kantor śmierdzi czosnkiem, czyli prawdziwi Żydzi na urlopie

Los bywa złośliwy, ale dzięki temu w literaturze i kinie pojawiają się najlepsze scenariusze. Nosił wilk razy kilka i w końcu stanęła kobyłka u płotu. Ile razy grzebałem w życiorysach rozmaitych zacnych ludzi, to mi sumienie nigdy nie zapomni, aż wreszcie dogrzebałem się swego. Babka matki mojej matki nazywała się Chaja Kac, z czego w prostej linii wyrasta halacha. Według prawa jestem Żydem, na moją zgubę genetycznym, ortodoksyjnym, prawdziwym Żydem, zrodzonym z prababki, babki i siłą halacha, z matki Żydówki. W niecnym procederze, który uprawiałem z dziką pasją, zawsze zapewniałem, że to nieważne kim jesteś, ważne jaki jesteś. Przyszedł czas, że muszę się zmierzyć z własnym jestestwem i mniemaniem na temat. Już w pierwszym zdaniu chciałbym zaznaczyć, że My Żydzi, mamy poważny problem za akceptacją wszystkiego co nie żydowskie i jesteśmy z tego dumni. Prawdziwy, statystyczny Żyd dzieli ludzi na Żydów i nie-żydów, co prawo żydowskie definiuje słowem goj. Żyd jest głęboko wierzący i patriotyczny, jest jedynym na ziemi wyznawcą religii narodowej. Żyd wierzy w jedynego żydowskiego proroka, który naćpany winem i ziołem, jako prawdziwy Żyd pomodlił się, żeby Egipcjanom krowy zdechły, a zawłaszczony, przez prawdziwych Żydów, bóg zesłał krwawe deszcze i lata suszy na zmianę. Tenże prorok według Nas, prawdziwych Żydów, przeszedł przez morze, które się przed nim rozstąpiło i dalej poprowadził rodaków przez pustynię. Czterdzieści lat Żydzi błądzili po piachu i w tym czasie zamienili pomnik złotego byka na betonowe tablice spisane specjalnie dla Żydów, przez specjalnego żydowskiego boga. Żydowski bóg, według wierzeń statystycznego Żyda, spośród wszystkich narodów wybrał naród żydowski i tym wybranym narodem bóg zawierał przymierza.

Na pamiątkę przymierza Żyda Abrahama z żydowskim bogiem, każdy Żyd gdy się tylko narodzi jest poddawany obrzędowi obrzezania, tym samym staje się prawdziwym Żydem, o czym nie decyduje on sam, ale decydują żydowscy kapłani wraz z rodzicami. Według wierzeń kultywowanych przez statystycznego Żyda, bóg zażądał od Abrahama napletków żydowskich, a Żydzi pokornie wypełniają kaprysy boga. Cały akt lojalności odbywa się w warunkach urągających współczesnej medycynie. Zabieg chirurgiczny jest wykonywany przez żydowskich duchownych nie posiadających dyplomów medycznych, w obowiązkowym obrzędzie nie mogą brać udziału kobiety. W wierzeniach Żydów istnieje wyraźny podział i segregacja płci, kobiety nie mogą zostać rabinami, nie mogą przebywać w tej samej części żydowskiej świątyni, nie mogą tańczyć z mężczyznami i nie wolno kobiet dotykać w czasie menstruacji. Jako prawdziwy Żyd z odzysku największe problemy miałem z kuchnią i cywilizacją. Okazuje się, że Żydzi nie mogą w jednym garnku ugotować mleka i wołowiny. Żydowska dieta zezwala spożywać mięso tylko tych zwierząt, które mają rozszczepione kopyto i zostały zabite w wyniku rytualnego uboju, polegającego na poderżnięciu gardła i upuszczeniu krwi. W czasie świąt zabrania się przeciętnym Żydom spożywania chamec, a nawet posiadania w domu choćby jednego okruszka chamecu. Przez chamec przeciętny Żyd rozumie zakwas, używany do pieczenia chleba lub gotowania żurku. Gdyby statystyczny Żyd w czasie paschy zjadł żurek okraszony boczkiem zwierzęcia nierozszczepno-kopytnego i zabitego obuchem, bóg by się śmiertelnie na statystycznego Żyda obraził.

Halacha zakazuje statystycznym Żydom związków homoseksualnych i ściśle wyznacza jak zachować żydowskość w genach. Dopuszczalne są małżeństwa mieszane, ale tylko Żydówki z gojem, bo religia Żydów głosi, że to matka jest nosicielką żydowskości. Przeciętni Żydzi nie uznają lub gardzą małżeństwami, które przerywają ciągłość genetyczną, takimi są związki Żyda i goja płci żeńskiej. Prawdziwym wyzwaniem dla prawdziwych Żydów jest szabas, cotygodniowe święto, oczywiście będące wynikiem przymierza Żydów z bogiem. Święto zaczyna się w piątek po zachodzie słońca i od tego momentu Żyd nie może pracować. Nie może zapalić w piecu, dlatego prawdziwi Żydzi wymyślili czulent, potrawę z mięsa zwierząt o rozczepionych racicach i poderżniętym gardle oraz fasoli. Całość z przyprawami wkłada się do koszernego naczynia i potem do rozpalonego pieca, a wyjmuje z pieca wygaszonego. W sobotę prawdziwy Żyd obraża się na cywilizację, by zadośćuczynić bogu. Nie może Żyd włączyć światła, nie może użyć depilatora, pilota, ani nawet wysłać sms-a, ponieważ bóg w sobotę zabrania Żydom używania elektryczności. Specjalnie dla prawdziwych Żydów stworzono koszerne Nokie, telefony po kilku sygnałach same włączają rozmowę i w ten sposób Żydzi nieco naciągają przymierze z Bogiem.

Niezwykle ciekawa jest organizacja struktury społeczności żydowskiej z politycznymi aspektami, edukacją i biznesem wcale nie w tle, ale na pierwszym planie. Przed Knesetem stoi wielki betonowych świecznik, religijny symbol prawdziwych Żydów. Do Knesetu, zgodnie z zapisami konstytucji, nie mogą się dostać partie, które kwestionują żydowskość Izraela. Szkoły nie działają w szabas, a w ortodoksyjnych placówkach oświatowych obowiązuje modlitwa i rytualne stroje. Głośna była sprawa młodej Żydówki, którą prawdziwi Żydzi nazwali kurwą, tylko z tego powodu, że nie miał na sobie tichel, części religijnego stroju, chusty oddzielającej Żydów od reszty świata. Nieco gorzej skończył żydowski liberalny przedsiębiorca, który wbrew zabobonom otworzył w sobotę parking strzeżony. Prawdziwi Żydzi obrzucali nowoczesnego Żyda wyzwiskami i kamieniami, przy biernej postawie policji.

Prawdziwym Żydem jestem od kilku dniu, ale jest to wysiłek tak olbrzymi, że postanowiłem wybrać się na urlop, z całą rodziną. Wykupiłem wycieczkę z sobotnim terminem wyjazdu, bogu dzięki jedziemy autobusem, nie elektrycznym pociągiem. W piątek nastawiam czulent, chociaż wyjeżdżamy o świecie i już nie zdążymy spożyć, to niech śmierdzi czosnkiem w całym kantorze, boję się, że goje włamią się pod moją nieobecność i ukradną cały zapas Cymesa. W ostatniej chwili udało mi się zmienić miejsca w autobusie, żona dostała dziś okres, siedząc obok mnie, niechcący mogłaby się otrzeć i zerwać przymierze z bogiem. Dziecko dostało w ucho, gówniara zażyczyła sobie na drogę grahamkę z polędwicą i nie chciała oddać smartfona. Psu rytualnie poderżnąłem gardło, nie chce by się jakiś goj znęcał nad nim w schronisku i pasł w szabas zakwasem pszennym. Proszę do mnie nie dzwonić, osiągnięcie w polskim ciemnogrodzie koszernej komórki graniczy z cudem, bezbożny telefon musiałem wyłączyć.

Tekst ukaże się w Gazecie Wyborczej, w dziale „Podróże”.