Co z tym Tomaszewskim, ktoś wie?

Parę tygodni temu napisałem tekst o Janie Tomaszewskim i w jakiś niespotykany sposób cała treść przepadła. Nie wiem jak to się stało, ale chyba dobrze się stało, bo dziś już bym takiego tekstu nie napisał. Ciekawy „świr” ten Tomaszewski i zastanawiam się jaką role będzie pełnił w szeregach PiS? Na moje oko ma takie same szanse, żeby zostać nową jakością w PiS, jak kolejnym fałszywym wyborem kadrowym prezesa. Jednego Tomaszewskiemu odmówić się nie da, ma swoje do powiedzenia i żadna siła przed posiadaniem własnego zdania go nie powstrzymuje. Nawet siła najwyższa, czyli prezes Kaczyński nic nie wskórał, wali Janek prosto z mostu, a co bardziej ciekawe jego opinie mają się nijak do sms-owych instruktaży. Po serii kontrowersyjnych wypowiedzi na temat zawodników niemieckich i francuskich, którzy znaleźli się w polskiej reprezentacji, Tomaszewski wbrew ogólnemu stanowisku PiS nie panikuje z powodu spaceru Ruskich po moście Poniatowskiego. Słusznie, mam identyczne zdanie i nie tylko w tek kwestii. Podobnie jak Tomaszewski chciałbym rozmontować idiotyczne porównanie reprezentacji Niemiec do reprezentacji Polski. Nie ma żadnej analogii, jest przepaść. Smuda biegał za rozmaitymi rezerwowymi z II ligi niemieckiej i spadkowiczami z ligi francuskiej. Biegał i prosił grajków co najwyżej przeciętnego formatu. W reprezentacji Niemiec pojawiali się Turcy, Polacy i Afrykanie najwyższej światowej klasy, którzy prosili niemieckiego trenera o szansę i zaszczyt gry w niemieckiej reprezentacji. Często się tłucze Tomaszewskiego tym właśnie idiotycznym porównaniem, dlatego korzystam z okazji i pokazuję zasadniczą różnicę, chociaż różnic jest znacznie więcej.

Wracając do pana Janka muszę napisać, że z żadną radą dla prezesa wychylał się nie będę. Kiedyś napomknąłem, że przez skrajne wypowiedzi Tomaszewskiego PiS może tracić punkty i to zdanie podtrzymuję. Słowa wyrażające obrzydzenie do koszulki reprezentacji Polski i deklaracja kibicowania Niemcom, na pewno nie zabrzmiały pozytywnie w czasie, gdy nastrój wywołany igrzyskami sięgał orgazmu. Prezes zawiesił Tomaszewskiego, ale ten dalej robi i mówi swoje, pokazując, że ma w poważaniu każdą subordynację. Te 50% na 50%, wziąłem właśnie stąd, brak subordynacji w strukturze partyjnej nie jest czymś pożądanym. Żadna struktura tego typu nie może funkcjonować na zasadzie: „gadamy co nam ślina na język przyniesie”. Z drugiej strony PiS jest chyba pierwszym kandydatem, by w swoich szeregach takiego jeźdźca bez głowy mimo wszystko posiadać. Tomaszewskiego trudno ugryźć, niemal w każdej krytyce dostaje na początku laurkę dla legendarnego bramkarza, dopiero potem jest mowa o rozmienianiu na drobne i niszczeniu własnej legendy. I to jest główna zaleta Tomaszewskiego. Drugim argumentem, którym Tomaszewski konsekwentnie operuje jest temat wypowiedzi. Pan Janek nie pcha się w obszary obce jego wiedzy. Jest chyba jedynym posłem, który nie gada na każdy temat, ale trzyma się swojego fachu. Rzadkość niespotykana i doskonałe uzupełnienie indywidualności Tomaszewskiego.

Bóg jedyny wie, co z tym Tomaszewskim robić, prawdopodobnie przypadek zdecyduje o losach pana Janka. Jeśliby się zdarzyło, że polska reprezentacja zbierze baty, wielu będzie się musiało jeszcze raz pochylić na opiniami Tomaszewskiego i chcąc nie chcąc przyznać mu w co najmniej kilku miejscach rację. Gdyby się zdarzył cud i Polska wyczołga się z grupy, po czym rozegra przyzwoity ćwierćfinał, będzie Tomaszewskiemu ciężko się odnaleźć nawet w roli oryginała. Jedno i drugie pójdzie na konto PiS, pójdzie na konto prezesa i tutaj prezes chyba nieźle się zaasekurował. Zawieszony Tomaszewski daje prezesowi pełną gamą możliwych manewrów. Skompromitowanego posła z partii można wykopać, natomiast posła, który zrobi pozytywną karierę medialną zawsze da się wykorzystać. Piszę sobie ten luźny felietonik, żeby trochę odsapnąć o huku ciężkich armat, w końcu już od jutra zaczną się następne kanonady, ale piszę też po to, żeby zwrócić uwagę na absurdy towarzyszące uprawianiu takiej dyscypliny jak polityka. Ktoś pomyśli, że mi odbija jeśli chcę pokazać, że jeden Tomaszewski będzie decydował o przyszłości całej partii. Słusznie pomyśli, bo aż tyle nie chce powiedzieć, ale bez najmniejszego wątpienia powiem, że takie epizody oraz indywidualności nieraz zmieniały bieg poważnych wydarzeń. Tomaszewski na pewno wymyka się schematom uprawiania polityki w Polsce, jak to się przełoży na notowania PiS i czy w ogóle się przyłoży, jest pytaniem niezwykle ciekawym.