Gdyby Lech Kaczyński poleciał do Machaczkały – doleciałby nawet bez silników!

Tak wyglądają odnalezione szczątki Tu154M-101 lecącego z Warszawy do Smoleńska. Resztę,która została w rosyjskim błocie – znajdować będą wycieczki, pielgrzymki oraz następne wyprawy archeologów.

Natomiast Tu154M Dagestańskich Linii Lotniczych, który awaryjnie ,,lądował” po awarii wszystkich trzech silników ze 169 osobami na pokładzie, lecący z Moskwy do Machaczkały. Z wysokości 9 tys. metrów, większość pasażerów wyszła bez szwanku.

Porównywanie katastrof lotniczych, a zwłaszcza takich, jest zajęciem karkołomnym i obarczonym zarzutem nieobiektywizmu, jeśli nie szowinizmu wręcz. Polskiego szowinizmu – rzecz jasna. Wiadomo bowiem, dokładnie od 10 kwietnia, że profesjonalne , w pełni obiektywne badanie przyczyn wypadków lotniczych radzieckich samolotów Tupolew można przeprowadzić jedynie w Moskwie – u generał Anodiny.
Wszelkie opinie pochodzące, choćby z kraju – właściciela statku powietrznego, bedą odrzucone jako ,,stronnicze i niekompetentne”. Albo nawet – absurdalne.
Przecież wszyscy doskonale pamiętamy, że generał Anodina juz po trzech miesiącach żmudnego śledztwa ustaliła prędkość i kierunek wiatru na lotnisku Siewiernyj w dniu 10 kwietnia 2010 roku. Natomiast przesłuchanie ,,kontrolerów lotu” nie zostało zakończone do dzisiaj.To znaczy przesłuchanie się odbyło – według starej radzieckiej szkoły – dzisiaj protokół, jutro przesłuchanie.
Dla jasności obrazu nie będę tutaj przytaczał wszystkich po kolei ,,rewelacji” rosyjskiego ,,śledztwa” bo prawdziwe rewelacje dopiero przed nami.
Dla porównania przytoczę tylko elementarne fakty : spadający z wysokości 8 metrów (po ścięcciu wierzchołka słynnej brzozy) , z prędkością 300km/h uderza w ziemię nie pozostawiając krateru i rozpada się przy tym na tysiące kawałków. Grzebiąc i rozrywając 96 ciał.
Wybuchając bez paliwa w zbiornikach. Obracając się wokół własnej osi , mając 37,5 m rozpiętości a jedynie 8 metrów na wykonanie takiej ,,akrobacji”. Jeszcze gorzej wygląda, ewentualne koziołkowanie do przodu, przy długości kadłuba 47,9m.
Również podana przez MAK wielkość przeciążenia ciał pasażerów w chwili uderzenia o ziemię – jako 40-100g jest wzięte z lotów kosmicznych. Wyliczone, przez specjalistów, przeciążenie w momencie katastrofy nie mogło przekraczać 3,5 g. Graniczne, dla ludzkiego organizmu wartości, to 18-25g w czasie 0,2s lub 8g w czasie 5s . Natomiast dla kilkuminutowe narażenie na przeciążenie juz ,,tylko” 6 g skończyć się może śmiercią. Poza tym wielkie przeciążenie ujemne, którego wektor skierowany jest od podstawy kręgosłupa do głowy wywołuje wypłynięcie oczu a nawet mózgu.
Jakim więc przeciążeniom, w porównaniu z powyższym, poddani byli pasażerowie oraz załoga Tupolewa spadającego z pułapu 9 tysięcy metrów na lotnisko Domodiedowo? Bo o normalnym locie można mówić, kiedy pracują silniki, ważącego blisko 100 ton Tupolewa. Ponieważ oprócz wspomnianych 169 osób, na pokładzie znajdował się bagaż, cargo oraz – uwaga – 19,5 tony paliwa, ponieważ załoga samolotu nie mogła dokonać zrzutu awaryjnego. Również ,,lądowanie” jest opisywane w kilku wersjach, z których jedna mówi, że ostatni pracujący z przerwami silnik ,,zgasł” nad lotniskiem. Niski pułap chmur dopełnił rozmiaru katastrofy, która, o dziwo zakończyła się ,,jedynie” śmiercią dwojga pasażerów a 54 rannymi. Reszta wyszła praktycznie bez szwanku – szpitale moskiewskie taką właśnie liczbę(54) rannych podały nazajutrz po wypadku.
Najciekawsze w tej historii jest to, że generał Anodina i jej niezastąpiona MAK już w kilka godzin po katastrofie wiedziały WSZYSTKO. W najdrobniejszych szczegółach. W której minucie lotu i na jakiej wysokości przestał pracować który silnik.Nawet takie szczegóły lotu nie umknęły generał Anodinie jak niesprawne przyrządy pokładowe oraz agregat prądotwórczy. Ani nawet układ zasilania silników nr 1 i nr 3.
Natomiast dalej nie mamy nagrań z rejestratora ,,wieży kontroli lotów” czyli tej budy na ,,lotnisku” Siewiernyj. Rejestratora obrazu z ekranu radaru lotniskowego. Nie ma również protokołu przesłuchań załogi tejże ,,wieży”. Nie wiemy nawet dlaczego Tu154M-101 rozpadł się na tysiąc kawałków. Czy dlatego, że był ,,polski”, czy dlatego, że leciał w ,,niewłaściwym kierunku”? Czy, może, po prostu – nasz Prezydent miał pecha.
Bo jedno wiemy na pewno – gdyby ,,nasz” Tupolew poleciał do Machaczkały, doleciałby nawet bez silników.
I najwyżej w trzech kawałkach.