Gdzie diabeł nie może tam Wróbel pośle

Komisje śledcze to temat rzeka i to rzeka o mętnej konsystencji i proweniencji. Niechętnie sięga redakcja po tę problematykę, ponieważ zanurzyć się w tym i nie upaprać graniczy z cudem, ale nie w redakcji naturze leży unikanie wyzwań.

Z komisją, której przewodniczy poseł Karpiniuk jest tak, że chociaż można się pośmiać. Niby to żadna rewelacja, wszak z każdej komisji można się było tylko pośmiać, albo pośmiać w sporej dawce. Jednak ta komisja chyba bije rekordy w zabawności, a już się wydawało, że pod odejściu Jacka Kurskiego kpiny z komisji się skończą. Nic z tych rzeczy, po pierwsze pozostał poseł Mularczyk i ten niech czytelnik redakcji wierzy nie dość, że łże nie gorzej od Kurskiego, to jeszcze nie potrafi zdania powiedzieć, żeby się nie ośmieszyć. Ale nie samym posłem Mularczykiem komisja żyje, odkąd do komisji weszła herszt baba z PiS, 120 kg żywej wagi, dzieją się rzeczy nieziemskie i diabelskie, bo wszystko wskazuje na to, że tę babę diabeł w zastępstwie posłał.

Baba wcześniej była jakąś nauczycielką w jakiejś szkole, w której nie wspominali baby ciepło i prawdę mówiąc tak się redakcji baba z PiS kojarzy. Z wuefistką starej dobrej peerelowskiej szkoły, ten kapralski styl bycia poraża u baby. Z tego wszystkiego redakcja zapomniała napisać jak się baba nazywa. Marzena Wróbel się nazywa i jak czytelnik ma ochotę zobaczyć Wróbel w akcji, to nie pamięta, że ten wróbel nie ćwierka, nie gdacze nawet, ten wróbel, warczy, wierzga, wali w tarabany. A ponieważ robi to wszystko naraz, wrażenie jest oszałamiające, tak jakby Kurski mówił, tylko jeszcze bardziej bez sensu i na jedno kopyto. Niemożliwe? Sama redakcja nie dałaby wiary, gdyby na własne oczy i niestety uszy nie doznała szoku komisyjnego.