I bardzo dobrze, że nie było „Dnia Dziecka” w sejmie!

Od czasu do czasu lubię sobie palnąć tytuł „dziennikarski”, czyli taki, który ma „zrobić” artykuł. Teoretycznie tak właśnie postąpiłem, ale mam jako takie usprawiedliwienie. Kto by się skusił na kolejny tekst o politycznych przepychankach, gdyby już od nagłówka wiedział o co chodzi? Wielu chętnych zapewne by się nie zgłosiło, a z czegoś trzeba żyć i coś pić. Dobra, poważnie pisząc, rzecz polega na tym, że tak zwany Sejm Dzieci i Młodzieży, to jest patologia w czystej postaci. Jeden z celebrytów był łaskaw opublikować wpis na Twitterze, gdzie o tym banalnym fakcie przypomniał i tak narodziła się inspiracja, aby się rozprawić z kolejnym, szkodliwym społecznie, mitem.

Ludzie generalnie Polityki nienawidzą, polityką się brzydzą i przełączają telewizory. Wtem! Pojawia się taki wynalazek, jak Sejm Dzieci i Młodzieży i mamy syndrom „niepełnosprawnych”. Nagle wszystko co złe i obrzydliwe ucieka hen w dal, bo na horyzoncie pojawiło się magiczne słowo „dzieci”. Polityka stała się fajna, miła i przyjemna, do tego niewinna jak dzieci. Gigantyczna i zabójcza jest siła tematów tabu, wszystko działa na poziomie odruchów bezwarunkowych. No to takie pytanie kontrolne zadam? A oglądaliście kiedyś Szanowni Państwo, obrady dziecięcego sejmu dłużej niż 30 sekund relacji w głównych wydaniach wiadomości? Jeśli nie to, co pewnie w 95% się potwierdzi, to zapoznajcie się łaskawie z relacją. Otóż obrady Sejmu Dzieci i Młodzieży niczym, ale to niczym nie różnią się od obrad sejmu „dorosłego”, ta sama dziecinada chciałoby się rzec. W 2016 roku mieliśmy występy dzieci i młodzieży poświęcone „faszystowskiemu” rządowi PiS, peanom na rzecz KOD i tradycyjnej jatce, jaką w sejmie można zobaczyć zawsze. Dużo „ciekawiej” było w 2017 roku, wtedy na sali sejmowej młodzież używała gwizdków i zerwała obrady.

Proszę sobie teraz wykreślić słowo tabu „dzieci”, następnie odszukać na You Tube całą serię kilkudziesięciominutowych wystąpień i jeszcze raz powtórzyć, że to fantastyczna inicjatywa. Jest dokładnie odwrotnie! Przykro na to potrzeć, z każdej strony, ponieważ ci młodzi ludzie już są bardziej przesiąknięci patologią życia publicznego, niż dorośli politycy. W sejmie przemawiają głównie 40-latkowie i starsi, a ci kawalerzy i panienki mają mniej niż 18 lat i używają tego samego bełkotu, przejawiają te same, żenujące zachowania. Gdzie tu jest piękno, nieskazitelność, niewinność i wreszcie edukacja? Przeciwnie, dzieci i młodzież uczą się, żeby nie powiedzieć, dawno się nauczyły tego, co najgorsze. Dla mnie obrady Sejmu Dzieci i Młodzieży są znacznie bardziej przygnębiające niż „normalny” sejm, człowiek traci wszelkie złudzenia, co do następców politycznych. Szczególnie przygnębiająca jest powtarzalność używania politycznych narzędzi. Co roku z tych „dziecinnych” obrad przebijały się happeningi. Ktoś tam podarł flagę UE, ktoś dmuchał w gwizdki w stronę „faszystów”.

W tym roku dobry los sprawił, że 1 czerwca nie zobaczyliśmy Sejmu Dzieci i Młodzieży i jest to najlepszy „Dzień Dziecka” na Wiejskiej od lat. Niestety obrady zostały przesunięte na wrzesień, co znacznie zakłóca dobre wrażenie. Co gorsze Sejm Dzieci i Młodzieży zebrał się „awaryjnie” na Uniwersytecie Warszawskim i znów impreza niczym nie zaskoczyła. Do mediów trafiła tylko jedna przebitka, dwóch niepełnosprawnych celebrytów, znanych z protestu w sejmie, było gwiazdami obrad. Obaj do sejmu weszli na lewo, bo celebryci nie spełniają kryteriów Sejmu Dzieci i Młodzieży i to na poziomie formalnym – są dorosłymi ludźmi.

Zupełnie nie ma czym się podniecać, czego bronić oraz się zachwycać i nie piszę tego w kontekście obrony decyzji marszałka Kuchcińskiego, choć tę uważam za słuszną. Od lat, nawet wtedy, gdy się nie interesowałem polityką, Sejm Dzieci i Młodzieży kojarzył mi się jak najgorzej. Przypomina to coś w rodzaju wyborów miss pięciolatek, gdzie dzieci charakteryzowane są na dorosłe kobiety, poprzez nakładanie ordynarnego makijażu i zakładanie równie „seksownych” łaszków. Brzydoty, zła, patologii, głupoty, kłamstwa nie znosi się jednym słowem tabu, a bardzo często takie słowo uwypukla i pokazuje nową treść patologii.