Jak zabić Tuska? 5 odpowiedzi do referendum!

Przy Zabijaniu Tuska na wilka należy wcześniej Tuska upolować, metodą usystematyzowanego dożynania watahy, aż w wyniku podjętego trudu dojdziemy do basiora Donalda. Odstrzelamy Donalda, w ramach profesjonalnej sekcji zwłok patroszymy w obecności polskich biegłych, wkładamy do zalutowanej trumny i grzebiemy w mogile Donalda grillowanego Schetynę, a martwego Donalda podpisujemy Grzegorzem Schetyną. Gdy już zdaliśmy egzamin z pogrzebów, dziwimy się rodzinie Donalda domagającej się ekshumacji i pomnika, jakby mogiła z brzozowym krzyżem była jakąś ujmą. Jeszcze tylko sikamy do zniczy zapalonych na grobie, z opakowań po gumie „Donald” układamy krzyż i możemy lecieć do „Kropki nad śniadaniem mistrzów” głosić performance lub inny Heide Park.

2) Zabić Tuska „Na matkę”

Siłą rzeczy musimy być matką, dobrze, żebyśmy byli matką nowoczesną, jeszcze lepiej, żebyśmy byli matką Polką, katoliczką z Sosnowca. Będąc młodą matką Polką z Sosnowca jesteśmy zaszczuwane przez katolików, którzy realizując swoje zabobony zajmują się dziećmi. Uczą dzieci „Ojcze nasz” i robić siku do nocniczka, zamiast gotować z Magdą Gessler homara z truflami w Bordo rocznik 1943. Nie wytrzymujemy tej presji, wracamy z kina, natchnione „Zmierzchem” i zapominamy zapakować pieluchy do dziecinnego wózka. Wyładowujemy cały swój dławiony latami bunt i wyrażamy ostry sprzeciw wypuszczając niesionego dotąd na rękach ludu Donalda. Bierzemy zwłoki Donalda, przysypujemy głazem i odgrywamy kilka dramatycznych scen, jesteśmy poklepywane przez przyjaciół. Dalej to już idzie na pełnym luzie, autografy, wywiady, taniec na rurze, ujeżdżanie ogiera w bikini. Trafiamy do „Kropki nad śniadaniem mistrzów” i zostajemy taką samą ofiarą jak Donald nieszczęśliwie wypuszczony z rąk ludu, głową w dół.

3) Zabić Tuska „Na węża”

Potrzebny będzie rzadki gatunek węża Dendroaspis polylepis, po polsku Mamba czarna, gdyby jednak nie udało się Ministerstwu Środowiska i MSZ zabezpieczyć Dendroaspis polylepis, po polsku Mamba czarna, wystarczy Stefan Niesiołowski. Wypożyczamy pierwszego amanta polityki miłości i sadzamy w fotelu dowolnego programu publicystycznego. Przed programem trzy reklamy, potem krótki wstęp i zaczynamy zabijanie na węża – Stefan mówi, Donald spija słowa z ust Stefana. Egzekucję można przeprowadzić w dwóch wersjach, pierwsza to wersja humanitarna, druga obliczona na rundy. Przyjmując pierwszy wariant pokazujemy Stefanowi fotografię Jarosława Kaczyńskiego, w wariancie drugim doktor Kopacz odsysa Donalda po każdym zdaniu Stefana.

4) Zabić Tuska „Na zamach”

Wyjątkowo niebezpieczna metoda, ale nie zrażamy się, tylko przystępujemy do działania. Przede wszystkim musimy wykluczyć wszystkie okoliczności, które uniemożliwiają zamach. W żadnym razie nie możemy zamachnąć się na Donalda w samolocie. Nie ma szans by zamach nam się udał, jeśli gościmy na przyjaznej ziemi rosyjskiej. Pod żadnym pozorem nie możemy do zamachu używać namiotów, dezodorantów, rur PCV, szminek, błyszczyków, spalonych żarówek w APM-ach wojskowych lotnisk. Do zamachu przygotowujemy się całkiem zwyczajnie, przede wszystkim musimy się popisać umiejętnością odpalenia saletry amonowej w lesie. Odpalamy, nagrywamy odpalenie, umieszczamy w serwisie Youtube i mamy fajrant przez 12 lat. Licznik bije, latka lecą, po 12 latach kupujemy na allegro kłębek drutu dwużyłowego, dwa kondensatory z radia lampowego, Nokię z 2001 roku, może być bez ściągniętego simlocka, trzy kwintale Polifoski. Następnie publikujemy swój plan wypieprzenia Donalda Tuska w powietrze na Naszej Klasie, podajemy adres milowy, którego używamy jako wykładowca na uczelni i czekamy na odzew. Zgłaszają się do nas pracownicy ABW i dwóch zbieraczy niewypałów z czasów II WŚ, tym sposobem skompletowaliśmy grupę terrorystyczną. Podejmujemy decyzję, że wysadzimy Donalda razem z sejmem taranując szlaban czymś co nie jest ciężarówką, ale potrafi przewieźć 4 tony Polifoski. W ostatniej chwili, nieoczekiwanie, agenci ABW zdradzają antysemickie, nacjonalistyczne i ksenofobiczne ideały, ale nie przejmujemy się tym, Donald i tak nie żyje, zginął w niedoszłym zamachu. Grupa terrorystyczna za poręczeniem majątkowym w kwocie 10 tys. złotych wychodzi na wolność i będzie odpowiadać z wolnej stopy.

5) Zabić Tuska „Śmiechem”.

Niezwykle kosztowna metoda i w zasadzie skórka nie warta wyprawki, ale dla porządku podaję metodologię. Zaciągamy 500 miliardów PLN długu, na konta naszych dzieci, wnuków i prawnuków. Za uzyskane środki budujemy stadion z dachem, który zamyka się bezawaryjnie w czasie upałów i staje okoniem w deszczu. Pozostałe środki lokujemy w przejezdność autostrad, które się kończą do połowy wybudowaną estakadą. Wsiadamy w helikopter i oglądamy drogowe trofea. Wsiadamy w drugi helikopter, zdolny przewieść większy ładunek i wbijamy na przejezdnej autostradzie drogowskaz: „Do Portugali cały czas prosto”. Mielimy kilka tysięcy ton chińskich opon, barwimy na czerwono, posypujemy surowcem połać trawnika przy szkole, wkopujemy dwie bramki, wkręcamy cztery żarówki, stawiamy barakowóz, okalamy całość płotem z drutu stalowego na wysokość 5 metrów, przywieszamy kartkę „Po 16.00 wyszłem na pocztę”. Czynność powtarzamy kilka tysięcy razy.