KRS i Izba Dyscyplinarna są nie do ruszenia i nie będą ruszone!

Dopiero zszedłem z placu budowy, a tyram drugi tydzień, upał, nie upał. Polecam to zajęcie wszystkim, szczególnie tym, którzy z nudów i braku fizycznych zajęć popadli w katastrofizm z powodu publicystycznej opinii rzecznika generalnego Trybunału UE, nijakiego Jewgienija Tanczewa. Przeczytałem i za chwilę przytoczę fragmenty tej opinii, ale wcześniej przypomnę inne postanowienie. Kto pamięta, że TSUE jednoosobowo wydał postanowienie zobowiązujące Polskę do przywrócenia sędziów Sądu Najwyższego? No właśnie, mało kto. Szkoda, bo tamto orzeczenie chociaż bezczelne, bezprawne i wychodzące poza kompetencje TSUE, było mimo wszystko prawnym konkretem.

Co czytamy w prawnej rozprawce Jewgienija Tanczewa? Jeśli chodzi o prawo, to nie ma tam absolutnie nic, żadnych konkretów, żadnych przepisów. Opinia siłą rzeczy nie może skutkować zobowiązaniem Polski do czegokolwiek, niemiej w opinii powinna zawierać się podstawa prawna wraz z wykładnią, która wyznacza kierunek sentencji wyroku. Teoretycznie coś takiego Jewgienij Tanczew spłodził, ale nie w formie prawnej, tylko publicystycznej. Dokładnie brzmi to tak:

Niezależnie od wskazywanego celu, jakim jest ujednolicenie kadencji zasiadania w KRS, można uznać, że niezwłoczne zastąpienie dotychczasowych członków KRS powiązane z nowym systemem powoływania KRS w jeszcze większym stopniu osłabia niezależność KRS względem organów ustawodawczych i wykonawczych.

Istnieją uzasadnione podstawy do tego, by obiektywnie wątpić w niezależność Izby Dyscyplinarnej w świetle roli, jaką organy ustawodawcze odgrywają w procesie wyboru 15 sędziów będących członkami KRS.

Język prawny rządzi się swoimi regułami i każde słowo ma znaczenie, a niektóra słowa kolosalne znaczenie. Zwracam uwagę, że w powyższej rozprawce nie ma stwierdzeń kategorycznych takich jak: „nie budzi najmniejszej wątpliwości”, „apelacja w stopniu oczywistym bezzasadna”, „zostały wypełnione wszystkie przesłanki”, itd., itp. W opinii znajdują się wyłącznie miękkie i opisowe sformułowania pozwalające „obiektywnie wątpić”. Parę tygodni temu ten sam TSUE wydał nie opinię, ale wyrok w sprawie niemieckiej prokuratury i uznał, że ta prokuratura nie jest niezależna, ponieważ podlega ministrowi sprawiedliwości. No i co się stało? Nic z tych głupot, jakie wygadują Matczaki i Sadurskie. Prokuratura działa jak działa, wszystkie decyzje, w tym akty oskarżenia, mają moc prawną. Słowem TSUE swoje, Niemcy swoje.

Jeśli taki będzie wyrok TSUE, jak opinia rzecznika, a trudno się spodziewać czegoś zupełnie nowego, to możemy się leniwie przewrócić na drugi bok. KRS i Izba Dyscyplinarna są nie do ruszenia, zresztą nawet opinia rzecznika, nie mówi o „likwidowaniu” podmiotów, ale sugeruje zmianę przepisów prawnych, na mocy których te podmioty są powoływane. Nie będzie też żadnego podważania wyroków i tym bardziej nominacji sędziowskich. Dość powiedzieć, że KRS powołuje sędziów sądów powszechnych, nie tylko sędziów Izb SN i tylko głupi uwierzy, że setki sędziów razem, z wyrokami będą „nieważne”. Jednym zdaniem TSUE nastroszyła piórka, bo kasta broni kasty i dąży do rozszerzenia swoich kompetencji, ale dla Polski nic z tej błazenady nie wynika.

Politycznie sytuacja wygląda jeszcze prościej. PiS najzwyczajniej w świecie nie może wycofać się z reformy KRS i powołanej Izby Dyscyplinarnej, to byłoby samobójstwo i morderstwo jednocześnie. Likwidacja tych dwóch ciał oznacza morderstwo reformy sądowniczej i tym samym polityczne samobójstwo. Kluczowe jest również to, że w tej chwili prezydent Andrzej Duda chyba jest nawet bardziej radykalny od PiS, jeśli chodzi o najwyższą kastę, co oznacza, że wszystkie ręce pójdą na pokład. Jestem całkowicie spokojny, o KRS i Izbę Dyscyplinarną, no i tradycyjnie dodam, że tematem będziemy żyć najdłużej do soboty.