Panie Bolku, państwowe uroczystości odbywały się 1 maja i 22 lipca, a Solidarność jest Solidarnością

Od pierwszego zdania chciałbym się wyraźnie odciąć od mentalności peerelowskiej Lecha Bolesława Wałęsy i oznajmić, że mnie obecność Wałęsy pod bramą stoczni nie przeszkadza. Właściwie inaczej, przeszkadzać to przeszkadza, razi nawet, tylko nic ponad opisanie osobistych odczuć nie chciałbym z tym fantem robić. Zabranianie, odmawianie prawa i tak dalej, uważam za dziecinadę realnie socjalistyczną. O Bolesławie Lechu Wałęsie trudno myśleć inaczej niż krytycznie, niemniej najwięksi krytycy przyznają, że psim swędem udało mu się zaliczyć kawałek życiorysu, którego do końca nie musi się wstydzić. Chce sobie chodzić o siódmej rano pod stocznię, niech sobie chodzi, tak samo jak ten „brudny facet” z tablicą protestującą, który chodził za Bolkiem, żeby inni pamiętali, co się z Lechem stało. Tak pojmuję pełnię swobód obywatelskich i chociaż zdaję sobie sprawę, że ten piękny zwrot: „rzygać się chce”, jest nadwyrężany, to dokładnie tak mi się chce, gdy słyszę o pojednaniu i wspólnych obchodach. Co to za niepojęta moda i mentalność peerelowska? Za każdym razem gdy jestem zmuszany do wysłuchiwania rozmaitych apeli o zgodę i pojednanie, chce mi się rzygać. „Powinniśmy w ten dzień być razem”, „znów smutna, podzielona rocznica”, „Polacy nie potrafią się zjednoczyć, nawet z takiej okazji”. Motywy tej płaczliwej ewangelii są jasne jak deklaracja partyjna PZPR, razem znaczy tyle, że przyjmujemy jedną wersję wydarzeń i w dodatku tę „państwową”. O jedności i wspólnocie zawsze i wszędzie słyszę od władzy niezastąpionej, jaka ona by nie była. Od drugiej strony, opozycyjnej wobec władzy, nigdy nie słyszałem o pojednaniu i wspólnocie, jedyne o czym słyszałem, to o prawie do własnej pamięci, własnej formy i treści. Nie wydaje mi się, żebym coś przeoczył, bo wsłuchuję się w krajowe dialogi dość uważnie, ale jak się mylę niech mnie bardziej uważni poprawią.

Lech Bolesław Wałęsa razem z lepszym towarzychem od lat molestują o monopol i wcale nie ograniczają się do monopolu państwowych obchodów, które niech sobie będą, byle na równych zasadach z każdymi obchodami, jakie się dowolnym organizatorom zamarzą. Drugim charakterystycznie peerelowskim zabiegiem jest prawo do szyldu Solidarność. Bolesław i lepsze towarzycho uznali, że obecna Solidarność nie ma prawa do Solidarności, a tłumaczą tę peerelowską nacjonalizację idei, iście komunistycznym argumentem, czyli masą. Kiedyś Solidarność miała 10 milionów członków i to była zupełnie inna Solidarność. W związku z tym, że teraz ma pół miliona i jest inną Solidarnością, powinna przestać być Solidarnością. Nikomu poza wychowankiem PRL nic bardziej bzdurnego do głowy by nie wpadło. Ułatwię Bolkowi zrozumienie własnej głupoty. Kiedyś Lech Wałęsa gromadził wokół siebie 10 milionów Polaków, gdy Lech Wałęsa zaliczał ostatnią kadencję na stanowisku szefa Solidarności, związek liczył 1,5 miliona członków i znów się odwołam do zbiorowej pamięci, pytając, czy wówczas ta liczba znosiła Solidarność i odbierała prawo do znaczka? Z tego co pamiętam było wręcz odwrotnie, nie kto inny jak Wałęsa odebrał logo Michnikowi, które było zamieszczane w pierwszych numerach gazety żydowskich komunistów. Sam Lech Bolesław Wałęsa w 1990 roku otrzymał nie 10 milionów, ale 6 569 889 głosów (39,96%). W 2000 roku naród ośmieszył Bolka 1,01 procenta, co daje 178 590 głosów i Bolek może współczesnej Solidarności pozazdrościć.

Solidarność zachowuje ciągłość organizacyjną, wszystkie wybory na przewodniczącego, wszystkie zmiany statutowe odbyły się w warunkach demokratycznych. Nikt Solidarności nie kupił, nie przejął, tylko członkowie Solidarności wyznaczają związkowi nowe kierunki działań jak widać skuteczniejsze, niż Bolek wyznaczył sobie. Bolek chciałby zwinąć sztandar związku i chciałby monopolu państwowych obchodów, ponieważ ta intelektualna bieda i peerelowska sierota chce wiecznej sławy dla siebie i tylko dla siebie. Solidarność ma być Solidarnością Bolka, a na państwowych obchodach Bolek ma być honorowym obwoźnym esbeckim pajacykiem, któremu tłucze się brawka i w ten oto sposób powstaje „zgoda narodowa”. Pozostaje jeszcze jeden żałosny argument, mianowicie kombatanctwo: „gdzie wyście byli?”. Chciałoby się na to durne pytanie odpowiedzieć klasycznie, używając słowa na cztery litery, ale odpowiem grzeczniej. Miałem 8 lat i byłem w drugiej klasie podstawówki, tak się składa, że 31 sierpnia jest ostatnim dniem wakacji, a 1-go września zasuwa się do szkoły. Pierwszego dnia w szkole obchodziłem rocznicę wybuchu II WŚ i nikt mnie nie pytał, gdzie byłem w 1 września 1939 roku, że teraz śmiem obchodzić. Nikt też nie pytał Komorowskiego gdzie był 3 maja 1791, gdy 3 maja 2012 roku mylił daty uchwalania historycznej konstytucji. Historia ocenia Bolków, nie Bolek Bolka, historycznymi ocenami jako pierwsi zajmują się ci, którzy mieli po 8 lat i już się zajmują inni, urodzeni w 1989 roku. Niech Bolek podziękuje Matce Boskiej w klapie, że ma takie oceny, jakie ma. Sądzę, że najpopularniejsza ocena historyczna Bolka, mimo wszystko będzie dla Bolka łaskawa. Znajdzie się w niej parę epizodów, które uznają historyczną obecność Lecha Wałęsy, ale będzie też sporo o Bolku i każdy sobie oceni, ile w Bolku zostało z dawnego Wałęsy.