POPiS – rzecz o tym i w tym, czy warto się ekscytować detalami?

Dlaczego nie powstał POPiS? Taki nowy temat wpadł mi do głowy i się kołacze. Dobrze nie będę żartował, chociaż ja już mało co traktuję poważnie w polskich realiach politycznych. POPiS nie powstał z prostego powodu, ponieważ Tusk z dworem nienawidzi Kaczyńskiego, a Kaczyński z dworem Tuska. Na chwilę zapomnieli o nienawiści gdy połączyła ich miłość w trójkącie PO – PiS – SLD. W tej miłości chodziło o to, że PO i PiS zależało na „ustosunkowaniu” się do SLD, celem przejęcia aktywów elektorskich. Gdy się okazało, że SLD padł, w szarpaniu łupów skończyły się sentymenty i wspólna idea IVRP. IVRP przed podziałem łupów hołubili w równym stopniu Kaczyńscy i PO. Przypomnijmy sobie jak to by było, gdyby doszło do POPiS, bo wydaje się, że jak powiem – partie są do siebie bliźniaczo podobne – znów usłyszę, że tu Rydzyk, a tam Michnik. Otóż te diametralnie rożniące się od siebie formacje, w 2005 roku miały taki rozkład politycznej jazdy, że Tusk w cuglach miał zostać prezydentem, Rokita premierem, Jarosław Kaczyński wicepremierem i ministrem administracji, czy sprawiedliwości, co w jednym z programów TVN proponował mu Rokita, rzecz jasna jako pewny premier.

Nie wchodząc w rozdzielone na czternaście wszelkie zapałki detali. dlaczego POPiS nie powstał, załóżmy, że on powstał. Dlaczego powstał? Dlatego, że wybory prezydenckie wygrał Tusk, wybory parlamentarne wygrała PO, słowem wszystko poszło zgodnie z planem przedwyborczym. Co wtedy? Wtedy mamy rząd Rokity z wicepremierem Jarosławem Kaczyńskim i prezydentem Warszawy Lechem Kaczyńskim co daje nam stadion narodowy w Jankach, albo nie istotne gdzie, bo nikt się o to nie będzie szarpał. W tym rządzie musiałby być Ziobro, pewnie Dorn i bezwzględnie szefem CBA zostałby ideowy Kamiński, zastępcą ideowa Pitera lub odwrotnie. Marek Jurek do dziś byłby szanowanym marszałkiem i sędzia Kryże dzieliłby się opłatkiem z ministrem Komorowskim. Palikot byłby równie kochany i wielbiony za dowcip jak Jacek Kurski i obaj tańczyliby na lodzie zamiast posła z LPR, który robiłby za oszołoma. Tak byłoby, gdyby powstał POPiS i proszę mnie nie przekonywać, że Rydzyk, że coś tam, bo czas na to zabrakło, walczyliby chłopcy z układem, WSI, lustracją, zgodnie, gdyż zgodni byli co do tego, a nawet prześcigali się w radykalnych planach. Takie detale, że Tusk gra w piłkę, a Kaczyński ma kota, Tusk poleciał do Peru, a Kaczyński nie ma konta, nie urastałby do rangi narodowej debaty, ponieważ takie detale się gubią gdy się wspólnie rządzi.

Jeśli postkomunistyczna SLD i narodowo-katolickie PiS mogło się podzielić TVP, to ja nie widzę najmniejszych powodów, dla których chadecko-populistyczno-nijaka PO nie miałaby się podzielić z wówczas jeszcze socjalistyczną chadecją PiS. POPiS we wszystkich najistotniejszych kierunkach działania jest tożsamościowo spójny. Czy to bić Niemca, czy straszyć Ruskiego, daliby radę i z traktatem nie byłoby szopek, bo przecież „Nicea, albo śmierć” doskonale komponuje się z „pierwiastkiem” i Joaniną. Temat taki jak in vitro pojawiłby się, albo i nie, a gdyby już to nie poróżniłby koalicjantów za Boga Łagiewnickiego, bo zamiast tego razem wykastrowaliby sobie pedofili ze szczególnym uhonorowaniem Polańskiego. O żadną tarczę nikt by się nie kłócił i jednym samolotem fruwałby wicepremier Kaczyński z prezydentem Tuskiem i to samolotem nowym, nie zajechaną Tutką, gdyż nie możemy dziadować. TVP zgodnie prowadziliby prezes Wildstein z gwiazdą Moniki Olejnik. Agent Tomek na chwałę Pitery i Kamińskiego dopadłby Kwaśniewską zamiast Schetyny, a już Leppera to na pewno i wszystkie telewizje z tą należącą do PO TVN i z tym Polsatem PiS chwaliłby stanowcze działania wobec skorumpowanych lekarzy.

Tak by było, gdyby był POPiS, scenariusz ten jest tak naturalny, że wcale nie jest żartem, czy gdybaniem, tylko oczywistą oczywistością w państwie miłości. Do POPiS nie doszło ponieważ po niezgodnym z przewidywaniami podziałem łupów odżyła stara nienawiść między dworami Tuska i Kaczyńskiego. Można sobie w tym miejscu zdać pytanie, czy to znaczy, że rozeszły się mentalne drogi niedoszłych koalicjantów? Nic podobnego. Spojrzymy na to co się dziś dzieje i widzimy, że mentalności nie tylko się rozchodzą, ale nachodzą z dużą precyzją. Podsłuchy. Podsłuchują jedni i drudzy, jedni drugich i wszyscy dziennikarzy. Różnica może taka, że podsłuchy firmowane przez podsłuchującego Mąkę nie są nazywane państwem policyjnym i faszyzmem, a podsłuchy Kamińskiego mimo że podłe, to i tak Tusk powystrzelał niewinnych, żeby było na ofiarę. Państwo miłości szlag trafił, Tusk najlepszych i najbardziej uczciwych ludzi wysyła na wojnę. Jeśli tak, no to PiS przejmuje schedę i apeluje o pokój, miłość i merytoryczne działania. Tych działań nie ma, ponieważ Tusk przyglądał się z opuszczoną szczenką temu co kiedyś jako pierwszy zrobił Marcinkiewicz i to się przełomowy PR nazywało. Taniec na czterokołowcu w czasie studniówki, wielki sukces yes, yes, yes.

Tusk nie zapomniał tego obrazka, że tak łatwo można i tak powstała zielona wyspa PKB na czerwonym morzu kryzysu oraz inne takie przesuwanie lokomotyw w Peru. Walka z układem. No jest powiedziane parę chwil temu, że hazardu już nie będzie, gdyż młodzież się deprawuje i żaden Rysiek na Polsce nie zarobi, chociaż cały zakaz dotyczy CPN-ów i warzywniaków nie sieci kasyn należących do Ryśka. Zamienił obywatel stryjek jednego Ryśka Krauze, na drugą mordy ty moją. Populizm i socjalizm. Jakby tu odróżnić dobrze zarabiające pielęgniarki wracające z Irlandii, za które państwo spłaci kredyt, od solidarnego państwa becikowego, mógłby odmierzyć aptekarz. Wykańczanie i rzucanie na glebę. Nie mówi się tyle o koledze Schetyny nijakim Machińskim, który pożalił się Grzesiowi, a ten rzucił na glebę o 6.00 rano lubińskich kibiców, których w Lubinie przesłuchiwali wrocławscy śledczy jako podejrzanych i wypuścili jako świadków w sprawie. Nie mówi się, bo to nie takie ważne, jak rzucanie na glebę Czażastego, co przecież uczciwy. Ale już polowanie prokuratorem na Kamińskiego, nie bardzo się różni od cyrku z Kaczmarkiem i Krauze. Uniewinnianie kolegów z partii na konferencji ministra sprawiedliwości Czumy, o długość włosa łonowego odmienne od niszczarki Ziobro.

Koniaki zabrane doktorowi G., całkiem przyzwoity łup na tle dorsza i laptopa Ziobry. Wszystko się w POPiS miksuje, składników można dodawać na kopy. Tak jak Marcinkiewicz przecinał wstęgi na SLD-owskiej autostradzie, tak teraz Schetyna z Grabarczykiem cieli autostradę PiS-owską. Czy to ŚP Religa chciał komercjalizować szpitale i to jemu Kopacz ukradła pomysł, czy może było odwrotnie nie ma chętnych do rozpamiętywania. Próbował się PiS i Kaczyński zmienić w miłującego i otoczonego paniami, tak jak i Tusk się zamienił wodza. W obu partiach zadyma, dawni koledzy wylecieli na jeszcze bardziej atrakcyjne stanowiska, nie ma żadnego konfliktu i walki o władzę między Ziobro i Kaczyńskim, tak jak nie ma między Schetyną i Tuskiem. Bardzo szczęśliwy jest Chlewboski i równie uradowany Dorn, obaj niewinni. Nowaka od Bielana fryzurą można odróżnić i obaj oczywiście nie są w konflikcie ze swoimi partyjnymi kolegami od PR. Nie jest w konflikcie Bielan z Kurskim i nie ma żadnego problemu na linii Palikot – Gowin.

Szczęśliwie Brudziński zupełnie inny niż Niesiołowski i całkiem niepodobna Pitera do Kempy. POPiS jest czymś naturalnie narzucającym się jako całość, nie powstaje tylko z pwodu nienawiści między liderami z dworem. Gdyby to za mało tego wszystkiego no to ostatnim gwoździem przybijam wieko trumny i niech się gwóźdź demokrata w partii nazywa. Takiego mikroskopu nie ma, aby wskazać odmienność między wodzowskim stylem Tuska i Kaczyńskiego, obaj partia to JA. Takie to wszystko proste i nudne, że na co dzień ludzkość urozmaica sobie życie szukając na siłę różnic, ot choćby takiej jak ta ostatnia. Jak tu poróżnić przewał z hazardem w wykonaniu Gosiewskiego, co z ryzy ustawy zrobił jedno A4, od przewału Chlebowskiego co na 90% załatwił. Nie odróżnisz. Co pozostaje? Bawić się, dobrze się bawić, wszystko jest zabawne, czego się nie dotknąć. POPiS-owy ubaw, starych ni ma chata wolna, niech żyje bal i nawet nikt nie pyta Stacha jak to się robi, bo nie ma czym.