Rekonstrukcja rządu? Jak to mówią PiS „narzuca narrację”!

W sobotę PO-KO Europejska Koalicja przedstawiła swój nowy stary program. Do serii punktów zawierających sformułowania, że PiS jest ciemnogrodem, a Kaczyński dzieli Polaków, doszedł wniosek o dymisję minister edukacji Anny Zalewskiej. Żadnego zaskoczenia no i co za tym idzie, tak się „narracji” wygrać nie da. Parę minut później Kaczyński dodał plusa do „Piątki” i wszyscy rozmawiali o implantacji ACTA2, tak jak wcześniej tematem była „Karta LGBT+”. Na przestrzeni ostatnich tygodni „narracja” jest pod całkowitą kontrolą i dominacją PiS, do tego stopnia, że o „srebrnych wieżach” i „austriackim biznesmenie” gadają już tylko Giertych z Czuchnowskim.

Rekonstrukcja rządu przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w zasadzie nie jest w tej sytuacji konieczna, ale sytuacja polityczna, jak widomo, zawsze jest dynamiczna. Zgodnie autorską prognozą ACTA2 nie stały się tematem długowiecznym i dziś na tapecie jest strajk nauczycieli, z czym nieodzownie kojarzy się minister Anna Zalewska. Jeśli do tego dołożyć zapowiedziany wniosek o wotum nieufności wobec Zalewskiej, to istnieje niewielkie ryzyko, że „narrację” przejmie PO-KO Europejska Koalicja. Zatem pojawił się ważny powód, aby dokonać rekonstrukcji rządu i nie jest to jedyny powód. Każda rekonstrukcja w jakimś sensie obciąża rząd i wskazuje na błędy. Skoro się wymienia ministrów, którzy są zdrowi i mogliby dalej działać, to znaczy, że oni nie bardzo się do tej roboty nadają. Dokładnie o tym do końca kampanii byłaby mowa, ale wszystko wskazuje, że pogadamy o czymś innym.

Najboleśniejsze operacje zawsze wykonuje się na początku, żeby był czas na zagojenie ran. Wprawdzie to ostatnia chwila, do wyborów zostały dwa miesiące, jednak najważniejsze, że jeszcze nie jest za późno. Rekonstrukcja rządu niesie za sobą dwie bardzo korzystne dla PiS konsekwencje. Po pierwsze Schetyna zostaje ze swoim wnioskiem na lodzie i robi śmieszne wygibasy, jak to miało miejsce przy akcji w sejmie, gdy Morawiecki złożył wniosek o wotum zaufania dla rządu, wyprzedzając wniosek nieufności złożony przez PO. Po drugie, dymisja ministrów jest niekorzystna dla każdego rządu, ale następny krok, czyli powołanie następców, to już są tematy, które nie schodzą z czołówek medialnych. W ten oto prosty sposób „narracja” znów jest pod pełną kontrolą PiS, co więcej taki ruch ośmiesza przeciwnika, a to się zawsze publice podoba.

Jest jeszcze jeden korzystny aspekt całej sprawy, otóż wszyscy mówią o ministrach, którzy się wybierają do PE, ale to nie znaczy, że nie będzie niespodzianek. Jeśli przy okazji rekonstrukcji pojawią się jakieś nowości i sensacje, no to… tak, dokładnie tak i nie inaczej… „narracja” stanie po właściwej stronie. Jakby się nie obracać i w którą stronę nie spojrzeć, zawsze zobaczymy, że kolejny ruch Kaczyńskiego, na parę miesięcy przed wyborami, jest ruchem przemyślanym i korzystnym politycznie. W polityce nie wszystkie zasady obowiązujące w sporcie się sprawdzają. Na przykład kompletnie się nie sprawdza sportowe „lepiej gonić niż uciekać”. PiS ucieka PO od kilku tygodni i z każdym dniem zwiększa dystans. Odwrócenie tej tendencji jest praktycznie niemożliwe, o ile nie stanie się coś całkowicie nieprzewidywalnego.

PiS wykorzystuje wszystkie dostępne narzędzia, aby „narracją” ustawiać przeciwnika w narożniku i jak dotąd wyprowadzone ciosy podobają się wyborcom. Po drugiej stronie od trzech lat wieje tą samą nudą, nieustanne mobilizowanie fanatycznego elektoratu bredniami o ciemnogrodzie i starym kawalerze bez konta. Takie ględzenie teoretycznie miałoby sens przy wyborach europejskich, gdzie dotychczasowa frekwencja nie przekraczała 25% i mobilizował się głównie elektorat wielkomiejski, ale te parametry się zmienią. Kaczyński robi wszystko, aby pokazać Polakom, że to wybór pomiędzy Polską i PRL bis, a nie pomiędzy Cimoszewiczem i Czarneckim. Rekonstrukcja rządu, jak najbardziej temu celowi sprzyja, o „narracji” nie wspominając.