Śpiewak ma rację i Kaczyński ma rację. Oczywiście nic z tego nie wynika.

Najczęściej to nikt nie ma racji i żaden nie mówi prawdy, a w tym wypadku aż dwóch ma prawdę i rację. Wszelkie apele po obu stronach, żeby się nie zajmować Kaczyńskim być może mają jakiś teoretyczny i ozdrowieńczy sens, jednak w praktyce codziennej chyba nawet najbardziej żarliwy krzewiciele takich postaw zdają sobie sprawę, że to utopia. Ale żeby chociaż trochę sprostać apelom zacznę nie od Kaczyńskiego, tylko od tego co inni o Kaczyńskim. Paweł Śpiewak to dość ciekawa postać, socjolog, który zasłynął po bardzo ostrej krytyce SLD, być może mało kto pamięta, ale jego poglądy z tamtego czasu, to nic innego jak opiewanie IVRP. Radykał był w okresie przed POPiS-owym, potem ostry krytyk ziobryzacji i macierewiczowania, na końcu krytyk medialnej prostytuty Donalda Palikota. Taki trochę do mnie podobny, nikt mu się nie podoba. Tenże wieczny krytyk wszystkich i wszystkiego dokopał Kaczyńskiemu i w mojej ocenie był to celny strzał, a znam się na dokopywaniu jak mało kto. Śpiewak powiedział mniej więcej coś takiego, że Kaczyński tak krytykuje, żeby człowiek poczuł się jak szmata bez prawa obrony. Gdy się poczuje jak szmata, wtedy przychodzi drugi etap szmacenia, czyli utrwalanie zeszmacenia, poprzez zakaz otwierania buzi. Zeszmacony ma przyjąć całe dobrodziejstwo prezesa milcząco, nawet nie zaciskając zębów, ale po prostu milcząc.

Ostatnie wywiady Kaczyńskiego udzielone Rzepie i chyba Dziennikowi Polska, nie wiem, nie czytam prezesa od dłuższego czasu, a i coraz rzadziej słucham, wywołały następną falę zainteresowania prezesem. Nie czytałem, ale najbardziej bulwersujące wątki znam na pamięć. W jednym wątku Kaczyński mówi o ładnej buzi Kluzik-Rostowskiej. Szefowa kampanii dała Kaczyńskiemu ładną buzię i nic więcej. Przy odrobinie wyczucia smaku i szarmancji trzeba powiedzieć wprost, że podobna opinia jest słowem buraka, skończonego buraka. Prezes słynący z głębokiego w przedwojennym stylu szacunku dla kobiet, pokazał się jak skończony pegeerowski burak. On oczywiście nie mówił o dawaniu twarzy, ale dupy. Nawet specjalnie się nie wysilał, aby to metaforyczne buractwo ubrać w finezję. Burak Kaczyński stratował kobietę, którą powinien po rękach całować o ile sama Kluzik-Rostkowska chciałaby się kolejny raz poświęcić, potraktował kobietę jak żul. Kaczyński kobietę z klasą, inteligencją, kobietę sukcesu, uznał za szmatę, co więcej wiedział z jakiej stratuje pozycji. Wystartował z pozycji wodza, szmacąc podwładnego, z pozycji mężczyzny i władcy zgnoił podwładną kobietę.  

Podsumowanie może być tylko jedno, takiemu łachmaniarzowi ręki się nie podaje. Nie podałbym ręki Kaczyńskiemu za to co zrobił, nawet nie chcę mi się splunąć za łachmaniarzem. Dobry moment, żeby przejść do racji Kaczyńskiego, która to racja właśnie podawania rąk dotyczyła, ale jeszcze jedna racja Śpiewaka do kompletnego buractwa Kaczyńskiego. Nic nowego nie powiedział, ale warto przypomnieć, że według wszelkich kryteriów socjologicznych, Kaczyński buduje sektę, nie polityczną, tylko po prostu sektę. I mnie naprawdę nie interesuje już poniewieranie Kaczyńskim, ale gówno mnie też obchodzi jego ból i inne traumy, kiedy widzę ciotkę nie faceta. Kaczyński nie potrafi nawet uszczypnąć Tuska, dlatego zgnoił Kluzik-Rostkowską i to jest poziom przygłupa z Biłgoraja, który identycznie potraktował Gęsicką, oni dwaj mogą sobie podawać ręce. Jeszcze jeden smaczek i już przechodzę do racji Kaczyńskiego. Smaczek jest gorzki, ale jestem głęboko przekonany, najgłębiej, że ŚP Lech Kaczyński, w dniu ostatecznym wstanie z grobu i po pierwsze odnajdzie swoje doczesne szczątki porzucone w smoleńskim błocie i skompletowany jako pierwszemu nie strzeli w pysk Tuskowi, ale prezesowi, bratu Jarosławowi, co będzie po drugie. Wyrżnie w pysk za dwie rzeczy, za pozostawienie Polski cinkciarzom i za poniewieranie kobiet, które Polskę złodziejom chciały wyrwać i były bardzo blisko. Jestem co do tego tak głęboko przekonany, że pozwalam sobie na upublicznienie przekonania. Nie da się milczeć o Kaczyńskim, kiedy chce się burakowi strzelić w pysk.

Nie ukrywam, że ciężko przyznaje się rację burakowi, ale tak już niestety mam poukładane we łbie, że racja jest pierwsza, burak ostatni. Podniosło się larum, że demokratycznie wybrany prezydent i premier nie dotknie prawicy prezesa Kaczyńskiego, ponieważ ten stanowczo odmawia podawania prawicy. No cóż ten odwieczny popkulturowy rytuał szanowania miernot, które miernotą dorobiły się urzędów. Nie akceptuję rytuału, ręki Komorowskiemu i Tuskowi nie podałbym na swoim miejscu, a na miejscu Kaczyńskiego w ogóle nie ma o czym mówić. I tylko jakaś część decyzji może być motywowana tym co się dzieje z tym wrakiem na żelbetowej płycie, tą hucpą gdzie ruska prywatna firma zbudowana z KGB prowadzi w polskim imieniu śledztwo, to tak naprawdę jest wisienka na gównie. Nie podałbym ręki, ponieważ ci dwaj odpowiadają za wszystko co się w Polsce od 3 lat dzieje, a jak się dzieje mnie się już nie chce pognębiać nastrojów w jednym tekście na trzysta metod. Rację mają obaj i Śpiewak mówiąc o sekciarskim buraku Kaczyńskim i Kaczyński podsumowując Tuska z Komorowskim politycznym i ludzkim dnem. Co z tego wynika? Jak zwykle, odrobina odreagowania dla ludzi, którzy nie widzą żadnego tunelu, a co dopiero wspominać o światełku.