UFO czyli coś dla inteligentnych i kpiących z żałosnej nauki

Przy mojej reputacji mogę sobie pozwolić praktycznie na wszystko, jeśli stwierdzę, że Żydzi spiskują z firmami farmaceutycznymi, stały czytelnik ziewnie znużony. Przy moim poziomie intelektualnego zdziczenia i śmieszności nic mi już nie zaszkodzi, dlatego bez większych ceregieli dziś zabieram się za UFO. Na początek dwie rzeczy, które najczęściej wywołują uśmiech na racjonalnych twarzach, tych co nie mogą sobie pozwolić na taką reputację jak moja. Rzecz pierwsza to nauka, naukowe spojrzenie inteligentnych ludzi, nie wierzących w jakieś nadprzyrodzone bzdury. Większość co chciałaby być równie inteligentna, racjonalna i naukowa jak naukowcy, nawet jeśli do 12 nie potrafi zliczyć idzie tą bezpieczną drogą przyzwoitej reputacji. Mnie z pozycji ignoranta, gdyż nigdy się nauką nie zajmowałem, tą nauką w znaczeniu ścisłym, dręczą w sumie dość proste pytania. Jak to jest z tą nauką? Nie chciałbym trywializować w takim stylu jak zrobił to Świętej Pamięci wokalista Chłopców z Placu Broni: „sondy w kosmos wysyłamy, a w Afryce ciągle głód”, ale jestem dość bliski stwierdzeń w podobnym klimacie. Nauka? Pasjonujemy się tym, że wiek XX, czy nawet XIX spowodował przełom intelektualny. Kiedyś bywało tak, że jeden człowiek mógł, a nawet powinien dysponować wiedzą z wielu dyscyplin, aby się mienić badaczem, myślicielem, mędrcem.

Renesans włoski pokazał to najdobitniej, ale ten model edukacyjny wcale nie od renesansu, ale od starożytności obowiązywał. Kapłani egipscy, czy greccy filozofowie,  zajmowali się wieloma dziedzinami wiedzy i tym zdobywali przewagę nad niepiśmiennymi. Każde kolejne pokolenie podniecało się niebywałym postępem, porzucam już czasy starożytne i przypomnę, że ludzkość w chwili wynalezienia maszyny parowej uznała, że złapała Pana Boga za pięty. Maszyna parowa była symbolem niewyobrażalnego postępu. Spróbujmy sobie wyobrazić, że dysponujemy wehikułem czasu i wsadzamy do pojazdu 12 letnie dziecko z naszych czasów, następnie wrzucamy wsteczny na 150 lat. Dziecko zabiera ze sobą chińska zabawkę zdalnie sterowaną. Jaka byłaby reakcja dziecka na technologiczny i naukowy dorobek praprzodków? Jak zareagowałoby dziecko na toporną lokomotywę? A jak zareagowaliby ówcześni na chiński, czyniący cuda plastik? Taka podróż to zaledwie 150 lat wstecz, w historii ludzkości to niezbyt wiele, o dziejach planety nawet nie warto wspominać. Od momentu kiedy ludzkość wynalazła silnik spalinowy mija ponad 100 lat i tym wynalazkiem, który co do zasady działania nie zmienił się ani na jotę, jedynie dodano mu parę fajerwerków, napędzamy świat. Dopiero na początku ubiegłego stulecia ludzkość spełniła swoje marzenia aby wzbić się w przestworza maszyną cięższą od powietrza.

Na początku tego samego wieku miliony ludzi zabił wirus, który współcześnie można leczyć aspiryną. Podniecamy się jako gatunek, komputerami, fizyką kwantową i tak rozbudowanymi dziedzinami wiedzy, który jeden człowiek nie jest w stanie oponować. Mało tego, dyscypliny zostały podzielone na wąskie specjalizacje, na przykład antropolog ma olbrzymią wiedzę dotyczącą ludów azjatyckich, ale o ludach słowiańskim ma ogólnie blade pojęcie. Gdyby fizykę mógł opanować każdy, w takim stopniu jak to teoretycznie możliwe, mielibyśmy w każdym kraju po bombie atomowej. Wszystko to imponuje i powoduje w ludzkości pychę, jesteśmy tak bardzo naukowi, że sami nie potrafimy tego wszystkiego ogarnąć, a wiedza mnoży się jak króliki. Skoro tacy jesteśmy do przodu, to w moim ignoranckim umyśle jawi się obrazoburczy pogląd. Jak dotąd najdalej udało się postawić stopę na księżycu, o dziwo tylko raz i pomimo rozwoju techniki i nauki, tego wyczynu nikt dotąd nie skopiował. Tak jak niegdyś człowieka nie znającego penicyliny mogła zabić infekcja nawet najbardziej niegroźnej rany, tak dziś ludzkość zabija rak i niewiele poza barbarzyńskimi metodami inwazyjnymi ludzkość jest w stanie zrobić. Panuje powszechne przekonanie, że to co widzimy jest takim jakie widzimy, a przecież jeszcze kilka wieków temu za twierdzenie, że ziemia nie jest płaska tak jak ją widzimy, ale okrągła tak ja nie jesteśmy w stanie dostrzec, otrzymywało się w najlepszym razie status wariata.

Nasze zachwyty nad wiedzą i nauką to ślepa uliczka i naprawdę nie trzeba być naukowcem, wystarczy być myślącym ignorantem, jakkolwiek cudacznie to brzmi, aby zweryfikować ludzką pychę. Poruszamy się ciągle w takiej rzeczywistości jaką postrzegamy, nasze wyobrażenia na temat nas samych i tego co nas otacza, to żałosne dzielone na miliony fragmenty fasady. Mówiąc inaczej cała nasza wiedza dotyczy planety, które w tak zwanym wszechświecie jest nic nieznaczącym kaprysem niewyobrażalnej całości i tego kaprysu nie można nawet liczyć w skali mikro, tego kaprysu tak naprawdę nie ma. Kaprys, którego nie ma podzieliliśmy na dyscypliny wiedzy, których sami nie jesteśmy w stanie opanować, a najbardziej zabawne jest to, że cała ta wiedza, z której tak jesteśmy dumni, to tak naprawdę prymitywne poszukiwania po omacku, poszukiwanie tajemnicy, od której jesteśmy tak daleko, że nawet nie potrafimy sobie tego wyobrazić. Widzimy w trzech wymiarach i to już jest dla nas wysiłek. A co jeśli wymiarów jest cztery? Co jeśli jest ich 5, 6 do 10? Tak jak kilka wieków temu ci co uważali się za naukowców i racjonalnie myślących ludzi pukali się w czoło na wieść, że ziemia jest okrągła, do tego się obraca i ta na parę sposobów, tak dziś większość za bajki ma kolejne wymiary i „obcych”.

Skoro ziemia jest okrągłą i się obraca, to dlaczego nie pospadaliśmy i nie chce nam się wymiotować od zawrotów głowy? Wiele dowcipów, a jednak ziemia jest okrągła i się obraca. Tylko czy na pewno? Czy na pewno ziemia jest okrągła i się obraca? Czy to tylko odzwierciedlanie naszego stanu wiedzy i zdolności postrzegania? Kiedyś nie byliśmy w stanie dostrzec krągłości ziemi, bo nie mieliśmy do tego narzędzi. Dziś mamy narzędzia jakie mamy i ustaliliśmy ponad wszelką wątpliwość jaka ziemia jest? Skąd ta pewność? Przez dziesiątki lat biolodzy gapili się w taki mikroskop, który nie był w stanie dostrzec wirusa? Czy to oznaczało, że wirusa nie ma? Niestety to oznaczało, że za głupi byliśmy do tego, żeby wirusa dostrzec. Być może jest tak, że rzeczywisty kształt ziemi, można zobaczyć dopiero z poziomu innej galaktyki i to pod urządzeniem, które przerasta nasze wyobrażenia, a co dopiero możliwości. Opanowaliśmy i rozdrabniamy na coraz mniejsze fragmenty „budowę cepa”. Biorąc pod uwagę skalę i stopień skomplikowania tego czego nawet nie jesteśmy sobie w stanie wyobrazić, podniecamy się „budową cepa”. Bierzemy cep pod mikroskop i to się badanie naukowe nazywa, traktujemy cep odczynnikami, nazywając to chemią, podrzucamy cep i patrzymy jak opada, żeby się pochwalić fizyką, zajmujemy się wpływem cepa na życie człowieka i dumnie mianujemy tę wiedzę filozofią.

Tymczasem to tylko cep i choćbyśmy poznali wszystkie tajniki budowy cepa, dalej jesteśmy jak nasi praprzodkowie odwiedzeni przez współczesnego dwunastolatka, imponującego chińską zabawką. Jesteśmy o miliardy wszystkich jednostek od celu jakim jest zbadanie naszej tu obecności i mechanizmów rządzących tą obecnością, a przecież my to nieistniejący kaprys niewyobrażalnej całości. Nasza wiedza to śmiech, to ślepa próżność podzielona na wąskie specjalizacje próżności. Stopnie naukowe, prestiż, panele, to wszystko jest tak żałosne, jak stadionowa pieśń „ludzkości nic się nie stało”. Nie wiemy co wiemy, a to co nam się wydaje, że wiemy, jest histerycznie rozczłonkowaną na nieistotne i marne części budowy cepa. Stare powiedzenie mówi, że idiotą jest ten co zakłada, że człowiek i Ziemia jest sam w przestrzeni, nie ten co twierdzi, że to niemożliwe. Na co dzień zajmujemy się swoją pychą i próżnością, która nie pozwala nam dostrzec 4 wymiaru w mniej niż mikroskopijnej skali naszego nieistnienia, a gdyby nawet w przebłysku zauważyć coś więcej, bardziej boimy się śmieszność i utraty prestiżu, pozycji wśród znawców budowy cepa, niż dążymy do poznania nowego. UFO z ludzkiej wiedzy i nauki kpi, również z tego jak UFO nazywamy i jakie mamy o UFO wyobrażenia. Poziom naszej wiedzy pozwala nam się rozkoszować pozorami, nasza wiedza dotyczy nas i naszego otocznia, którego nie pojmujemy, a jedynie sobie wyobrażamy. Nie zbliżyliśmy się na milimetr do tego co o nas stanowi, ciągle jesteśmy na etapie wierzeń, wyobrażeń, domysłów i ciągle poza własne niepojęte otoczenie nie jesteśmy w stanie wyjść. Odkrycie, że ziemie jest okrągła to banał i de facto szczyt naszych możliwości. Tak naprawdę od czasów tego odkrycia nie odkryliśmy nic istotnego. Komputery, samochody, samoloty to tylko zabawki ludzkości, napędzające próżność i odwracające uwagę od rzeczy i zjawisk kpiących z naszej głupoty. Wiedza i nauka to mitologia ludzkości, stan naszej wiedzy nie pozwala nam na nic poza wzajemnym wykańczaniem się i pocieszaniem na przemian. UFO z wiedzy kpi, naszą wiedzą nie jesteśmy w stanie do UFO się zbliżyć.

W takim razie rzecz druga. Rzecz druga to „troska” możnych tego mikroskopijnego nieistnienia, która wyraża się reglamentacją i tak marnej wiedzy, która zadaniem możnych podana w całości może zabić. Od razu powiem, że z tym założeniem w pełni się zgadzam. Wyobraźmy sobie, że UFO czy jak go tam zwał istnieje, zostało to potwierdzone nie przez Antoniego Macierewicza, ale przez Obamę, papieża, Bruce Springsteen’a i wszystkich laureatów Nagrody Nobla. Jakie są konsekwencje tego odkrycia? Po pierwsze ludzkość już się głupkowato nie uśmiecha, ale wpada w przerażenie. Sam fakt, że są obcy i mogą do nas przylecieć jest dla ludzkości porażający. Skoro oni mogą zrobić to o czym nam się nawet nie śni, to znaczy, że są na takim poziomie rozwoju, że mogą z nami zrobić wszystko. Idźmy dalej. Tacy obcy dysponujący wiedzą i inteligencją nieporównywalną z naszą głupotą nabytą przy analizowaniu budowy cepa, bez trudu znajdują sposób na porozumienie się z nami i sprzedają nam wiedzę, która wywraca nam wszystko. Tłumaczą nam jak dzieciom, że to co widzimy to nasze ograniczenia, że z ich perspektywy nasza planeta to kilka sfer nałożonych na siebie, a ludzie to bezsensowne cząstki materii przetaczające się po planecie. Ludzkie próby poukładania sensu i zagadki istnienia to stek bzdur, nie ma żadnego Boga, żadnego dobra, zła, moralności, to są tylko rozpaczliwe próby okiełznania prymitywnych organizmów.

Tajemnica tkwi we wszechświecie, tajemnicą jest to, że nasze życie tu na ziemi dla nich „obcych”, to 5 minut obserwacji prymitywnych organizmów, im czas płynie inaczej, oni widzą inaczej i nasz zachwyt budową cepa nawet nie jest zabawny. Obcy powiadają, że cała nasza wiedza: fizyka, matematyka, chemia, to głupoty, które są o 1000 lat świetlnych od tego co jest rzeczywiste. W ułamku sekundy pada wszystko to, co ludzkość trzymało w ryzach. Okazuje się, że nie ma żadnego życia po życiu, że jest 5 minutowe pierdnięcie, które tylko nam się dłuży. Okazuje się, że nie ma żadnych naukowców, żadnej wiedzy, są same pozory pozbawione sensu i szkoda na nie tak krótkiego czasu. Przy takich informacjach ludzkość sama się pozabija, zwariuje, utraci wszelkie hamulce, nie będzie w stanie przetrwać z taką świeżo odkrytą świadomością. W połowie ubiegłego wieku radiowa audycja Georga Orsona Wellesa przedstawiająca inwazję Marsjan wywołała autentyczną panikę wśród radiosłuchaczy. Stało się tak mimo wyraźnych informacji, że to tylko słuchowisko. Co by się stało po tym gdy „czynniki oficjalne” informują o UFO i wiedzy przekazanej przez UFO? Wali się wszystko co stanowiło o ludzkości, a wraz z tą katastrofą wali się ludzkość. Taki scenariusz jest scenariuszem skrajnym, tak naprawdę wystarczy coś zupełnie innego, wystarczy namiastka. Wystarczy, że możni tego świata dostaną prostą informację i namacalny dowód jak bardzo się mylimy w swoich wyobrażeniach. Wystarczy taki kawałek UFO co to wylądowało w zbożu. Nie musi tam być żywych obcych, nawet nie musi ich tam być wcale, wystarczy, że jest coś czego człowiek nie był w stanie zbudować. Taki poważny dowód może jeszcze nie na istnienie Marsjan, ale na to, że nie jesteśmy sami.

Rozpowszechnienie choćby takiej lakonicznej informacji, nie będzie takim kataklizmem dla ludzkości jak wyżej wspomniany szczegółowy scenariusz, ale jest wystarczające aby wywołać szok i zmienić kierunki myślenia, czy też raczej wyobrażeń. Poczynając od tak prostej rzeczy, że cała naukowa elita pukająca się dotąd w czoło traci status elity, idąc dalej przez przywódców duchowych, arcykapłanów religii wszelakich, którzy od nowa muszą się gimnastykować dlaczego Bozia stworzyła UFO, kończąc na panice we wszystkich dziedzinach wiedzy i zarządzania ludzkością. Ludzkość nie jest przygotowana na takie wieści, z drugiej strony reglamentowanie takich wieści to doskonały sposób na utrzymanie władzy, pozycji, prostych i skutecznych mechanizmów zarządzania „zasobami ludzkimi”. Ludzkości nie sprzedaje się znacznie banalniejszych tajemnic, żeby ludzkość trzymać w ryzach. Znacznie łatwiej jest wmówić ludziom, że UFO to dla półgłówków, znacznie łatwiej ukryć prawdę, niż zbudować wszystko od nowa i to z pozycji tych co tracą wpływy i reputację. Jest rzeczą naturalną, że dwa silne czynniki zdecydowanie wyznaczają kierunek działań, tym co posiadają tajemną wiedzę. Strach przed utratą władzy i strach przed konsekwencjami ukrywania wiedzy, który to proces wiązał się z ogłupianiem ludzkości, a tego to ludzkość rewolucyjnie nie cierpi. Drugim kierunkiem działań jest stopniowe oswajanie ludzi z nową rzeczywistością, tylko dlaczego strażnicy tajnej wiedzy mieliby to robić? Dlaczego mieliby sobie komplikować życie i pozbawiać się przewagi nad maluczkimi?

Mają przecież żelazne alibi, ludzkość nie jest przygotowana, lepiej nich ludzkość żyje w nieświadomości, ale bez wojen, chaosu, strachu itd. Bardzo fajne alibi z gatunku ulubionych, oto możni zmagają się z poważnym moralnym dylematem i wybierają mniejsze zło. Dzięki temu alibi już z czystym sumieniem można utrzymać pozycje możnych. Tym sposobem zataczamy monotonny krąg i znów dochodzimy do „teorii spiskowej” z serią dyżurnych pytań. Jak to możliwe, żeby takie rzeczy ukryć? Zawsze znajdzie się ktoś, kto nie wytrzyma i chlapnie. Czy to możliwe, aby takie odkrycie nie wywołało szoku u tych co posiedli tajemnicę? Skoro ci obcy tacy inteligentni, to dlaczego nie dają sygnałów całej ludzkości, tak, żeby żadna CIA nie mogła się z tego wygrzebać. Na dwa pierwsze pytania można odpowiedzieć bez trudu. Na pytanie pierwsze odpowiedź brzmi, że teoretycznie takich rzeczy nie można ukryć i de facto one ukryte nigdy nie były, dopiero cała seria czynności kamuflujących ukrywa to co było jawne. Czynności te polegają na oficjalnych komunikatach połączonych z dezinformacją i niezawodnym mechanizmem jakim jest kpina. Kpina i czynienie wariata z każdego, komu przychodzi do głowy myśleć inaczej niż nakazują oficjalne komunikaty. Ten sam mechanizm działa na tych co posiedli tajemnicę i usiłują się z nią podzielić. Natychmiast stają się oszołomami, jeśli nawet spędzili pół swojego życia jako poważni naukowcy w poważnych strukturach rządowych. Wystarczy powiedzieć UFO i już każdy szanujący się homo sapiens, puka się w czoło.

Taki prosty i niezawodny mechanizm funkcjonujący u przeciętnego zjadacza chleba lepiej wyprzeć, niż zrozumieć załatwia większość problemów związanych z tajemnicą. Wyparcie daje poczucie komfortu, próba dociekania naraża na śmieszność. Pytanie trzecie jest dla mnie za trudne. Nie wiem. Nie mam pojęcia dlaczego UFO trafia pod skrzydła CIA, ale na to pytanie można dość prosto odpowiedzieć. Jeśli jest tak, że choćby w tym legendarnym Roswell rozbił się balon meteorologiczny, to utajnianie akt z tego banalnego wydarzenia przez 60 lat jest wyjątkowym traktowaniem pośród wszystkich rozbitych balonów. Takie ukrywanie rodzi wiele spekulacji od testów tajnej broni USA Army, po UFO właśnie. W każdym razie mamy tu do czynienia z klasyczną reglamentacją tego co rzeczywiste i wciskanie tego co absurdalne, ale przepuszczone przez czynniki oficjalne, nabiera powagi i cech jedynego racjonalnego wytłumaczenia. Takie tłumaczenie jest wystarczające dla przeciętnych, dla ambitnych i dociekliwych, chcących posiąść władzę poprzez przejęcie oręża władzy, są mechanizmy bardziej skomplikowane. Jak zarządza się „spiskami” i jak to się dzieje, że armia ludzi nie piśnie słowa na temat ewidentnego ogłupiania ludzi, chociaż armia ludzi bierze w tym udział? Mam swoją roboczą teorię. Otóż całą prawdę w moim odczuciu zna kilku ludzi, góra kilkunastu ludzi, którzy ze skrywania tej prawdy żyją, natomiast ci co uczestniczą w procesie kamuflażu, mają blade pojęcie o tym co robią, ponieważ dopuszczani są do strzępów prawdy, w dodatku opakowanymi w kamuflaż. Mają blade pojęcie, mogą się co najwyżej domyślać, ale z braku dowodów mało kto się odważy stawiać tezy, ci co stawiają kończą jako wariaci. Jak mi się roi działanie w praktyce? Rozbija się takie UFO, czy inny wynalazek masowego rażenia, który jest ściśle tajnym i zaczyna się proces udawania, że nic się nie stało. Komórka od badania materiałów dziwnych, dostaje strzęp materiałów dziwnych. Komórka od badania elektroniki, fragment ichniego kondensatora. Komórka od biologii nie odkrytych gatunków, strzęp ofiary itd. Ale to nie wszystko. Każda z tych komórek dostaje pismo, że to ściśle tajne badanie za ujawnienie, którego grozi „zdrada racji stanu”. I to nie wszystko, szef takiej komórki może dostać najbardziej tajną z tajnych informacji, że bada fragment testowanej części myśliwca, albo fragment zwłok dotąd niespotykanego gatunku małpy, w zależności od specjalizacji komórki. Dowcip polega na tym, że ta informacja jest gówno warta, natomiast jest częścią układanki zwanej UFO z Roswell, innego WTC, tudzież zamachu na Kennedyego.

O tym wszystkim, o UFO, o zarządzaniu tajemnicą, o stanie naszej wiedzy mówi pewien osobnik, którego wykład wklejam i polecam uwadze, ponieważ ten osobnik porządkuje pewne rzeczy, porządkowane przeze mnie amatorsko. Wykład tego człowieka jest niesamowicie zajmujący, nie tyle ze wzglądu na UFO, co na sprzedane miedzy wierszami informacje dotyczące mechanizmów zarówno kamuflujących rzeczywistość jak i utrzymujących ludzkość w dobrym samopoczuciu wywołanym „posiadaniem wiedzy”. Ten wykład należy oglądać uważnie, ale też z pewnym filtrem. Niestety u wykładowcy oprócz logicznego myślenia, naprawdę mocnych argumentów da się wyczuć infantylność i przywiązanie do tego co sam w jakimś stopniu dezawuuje, czyli przywiązanie do prostych odpowiedzi. Pan wykładowca stara się swoje oryginalne myślenie i jeszcze ciekawszą wiedzę nabytą w organizacjach rządowych i pozarządowych wkomponować w swoje wyznanie wiary, co mnie bardzo razi. Nie dlatego, że to mi się kłóci z moim światopoglądem, ale dlatego, że to psuje bardzo spójny obraz tego o czym wykładowca mówi.

Spójność tego obrazu polega na logice i argumentacji, natomiast tam gdzie się pojawi Biblia, wykładowca zadawala się dogmatem i zachwytem. Ten element zgrzyta, niemniej gdy przymknąć na to oko, pozostałe treści wydają się więcej niż nietuzinkowe. Właśnie ten wykład, na który wpadłem zupełnie przypadkowo skłonił mnie do popełnienia kolejnego tekstu dla oszołomów. UFO nie UFO, to mało ważne. Ważne jest to o czym nie mamy bladego pojęcia. Nasza wiedza z jednej strony jest ograniczana mechanizmami władzy i naprawdę trzeba być wariatem, żeby w to nie wierzyć, a nie odwrotnie. Czy to UFO, czy WTC, czy inny wirus, wszystko to jest potężnym orężem władzy, do którego szarak nie ma dostępu. Z drugiej strony nasze przekonanie o tym jak daleko jesteśmy, bo mamy najnowszy procesor, i że to nie pozwala nam wierzyć w takie bzdury jak UFO, jest tylko żałosnym entuzjazmem wywołanym zdawkowym zapoznaniem się z budową cepa. Tylko umysł niespokojny, niepokorny i chłonny nowego może się rozwijać w ramach skromnych możliwości umysłu, bo w takie zostaliśmy jako gatunek wyposażeni. Umysł stateczny, pogodzony z losem i oficjalnym komunikatem, to mięso armatnie dla możnych tego świata i postrzeganie rzeczywistości w jednym, płaskim wymiarze.