TSUE orzekł NIC albo jak kto woli, że trawa jest zielona

Nie wiem z czego to wynika, prócz ignorancji rzecz jasna, że większość dziennikarzy i polityków ma takie problemy z czytaniem sentencji orzeczeń. Być może jest to efekt wtórnego analfabetyzmu wywołanego „narracją”, że wyroków sądów się nie komentuje. Skoro się nie komentuje, to się po prostu odczytuje, ze zrozumieniem, czy bez, to już nie ma najmniejszego znaczenia. Wszyscy ci, którzy się posługują artykułami konstytucji, nie rozumiejąc ni w ząb co czytają, biorą się za analizowanie treści wyroków i wychodzi z tego prawdziwa komedia.

Kto ma ochotę może sobie poczytać jak się błaźnią „prawnicy” medialni i polityczni, a komu miły rozum i rzetelna informacja, temu oddaję za darmo „gotowca”. Zacznijmy od początku. Pewna działaczka LGBT z Irlandii, która w wolnych chwilach zakłada togę i udaje sędzię, zwróciła się do TSUE, aby ten europejski sąd wydał wyrok, czy Polska jest na tyle praworządnym krajem, aby móc Polsce wydać bandziora handlującego narkotykami. Rzecz z gruntu jest kuriozalna i naszpikowana tępą ideologią irlandzkiej „sędzi”, bo to zwykła sprawa kryminalna i jestem więcej niż pewien, że Irlandia bez takich cyrków wydawała bandytów na przykład Turcji lub Rosji. Nieistotne, ważne jest to, że już na stracie irlandzka „sędzia” wykazała się wyjątkową ignorancją.

TSUE nie mógł stwierdzić, czy Polska jest praworządna i nie mógł zakazać wydawania handlarza narkotyków Polsce. Pierwsze jest niemożliwe, ponieważ nie ma żadnego orzeczenia potwierdzającego brak praworządności w Polsce i chociaż TSUE jest lewacki do bólu, to jednak nie jest Rzeplińskim i musi bazować na prawie. Drugie jest niemożliwe, ponieważ wydanie bandziora przez jeden kraj drugiemu krajowi, ZAWSZE jest decyzją sądu krajowego, w którym bandzior przebywa. Jak zatem został rozpatrzony wniosek działaczki LGBT? Jak to w UE bywa, kupa paplaniny i na końcu stwierdzenie, że słońce świeci i trwa jest zielona. TSUE powtórzył same banały i oczywistości, które obowiązują od dawna.

Po pierwsze TSUE stwierdził, że odmowa wydania podejrzanego jest dopuszczalna, ale w sytuacjach zupełnie wyjątkowych, czyli nic nowego. Polska nie wydała Polańskiego USA, USA nie wydały Polsce Mazura, zanim ktoś usłyszał o irlandzkiej „sędzi”. Zanim dojdzie do odmowy, sąd kraju członkowskiego musi zwrócić się do sądu żądającego ekstradycji o szczegółowe wyjaśnienia, a gdy nie będzie zadowolony, to musi wykazać dlaczego w jego opinii dealer narkotyków nie będzie miał uczciwego procesu. Najłatwiej byłoby stwierdzić, że dealer należy do PO lub KOD, ale poważnie mówiąc tu się kończą wygłupy i popisy lewackiej aktywistki z Irlandii.

Irlandzka „sędzia” tak naprawdę chciała sobie nakręcić trochę popularności i taniego poklasku, natomiast prawne decyzje zrzucić na TSUE. Nic z tego! TSUE odbił piłeczkę i stwierdził, że jeśli pani LGBT wyczerpie procedurę i wykaże, że obniżenie wieku emerytalnego dla polskich sędziów ma wpływ na uczciwy proces dealera, to może postanowić o odmowie wydania dealera. Teraz „sędzia” z Irlandii jest w kozim rogu, bo co innego się ideologicznie wygłupiać i liczyć, że kto inny odwali brudną robotę, a co innego procesowo udowodnić swoje idiotyzmy. Przypomnę, nie ma w tej chwili żadnego, ale to najmniejszego prawomocnego orzeczenia, wewnętrznego (polskiego), czy międzynarodowego, które stwierdzałoby, że Polska to kraj niepraworządny, gdzie wydaje się wyroki politycznie.

Nie koniec na tym, TSUE stwierdza, że to nie irlandzki sąd, ale każdy sąd kraju członkowskiego ma prawo decydować o ekstradycji, pod warunkiem, że nastąpi to w sytuacji absolutnie wyjątkowej, po wyczerpaniu procedury sprawdzającej i wykazaniu, że rzeczywiście istnieje realne zagrożenie nieuczciwego procesu. Zatem od decyzji pani sędzi z Irlandii zależy, czy Irlandia w przyszłości może liczyć na ekstradycje irlandzkich bandytów. Jednak najbardziej „śmieszne” w tym wszystkim jest to, że nic się nie zmieniło, TSUE potwierdził jedynie stan prawny obowiązujący od lat i nic więcej.